Önceki başlık :: Sonraki başlık |
Yazar |
Mesaj |
Metahoyk Geçerken Uğrayan
Kayıt: Dec 30, 2007 Mesajlar: 4 Nerden: Istanbul
|
Tarih: Prş Oca 03, 2008 10:43 pm Mesaj konusu: Metahöyk veda! |
Mesaj: #1 |
|
Buruşturulmuş, yırtık bir kağıt parçasına güzel sözler yazmaya çalışırken yok olup derin bir kuyunun dibine düştüm ve üstüme bütün herkes bir tuğla koydu. Aslında çorbada herkes tuzum olsun dedi ama bu çorba çok acı oldu. Ağzım yandı, gözlerim doldu. Şimdi elimde neler kaldı diye bakıyorumda sadece bir iki dost ve kalbimde çürümeye yüz tutmuş bir aşk. Fazla bir şey istemedim kimseden, hakkını yemedim, fedakarlık yaptım. Kendimden çok sevdim insanları ama sonucunda yatağımda tek başıma, yanakları nemlenmiş, kokmuş bir ceset gibi bırakıldım. En büyük hayalim ne diye düşündüm de belki komik gelebilir ama çok iyi bir baba olmaktı. Galiba babamdan çok acı çektiğim içindir. Haftasonları kuracağım ailem ile birlikte eğlenmek, geceleri birine sımsıkı sarılmak, kalp atışlarını hissetmek… Herkese destek verdim hatta birkaç kişiyide gerçek anlamda ölümden döndürdüm fakat kendime bir yararım olmadı. Şimdi saat 00:00’a geliyor ve hazırlanıyorum. İlk önce sonkez resimlere bakıcam, ağlamıcam! Alakasız giyinmeyi çok severdim; en sevdiğim kazağımı , en sevdiğim kaprimi giydikten sonra hayatımda tek aşkım olan kızın en sevdiği parfümü sıkıcam. Belki hayatımda göreceğim son karede o olur ve beni güzel kokulu hatırlar. Gitarımı elime alıcam ve Yavuz Çetin’den Sahil şarkısını çalıcam, söylicem. Kasımda Aşk Başkadır’ı izlicem ve yavaşça yatağıma uzanıcam. Son gecenin hatrına ağlamıcam, gülücem. Aslında güzel olmasalarda güzel yaptığım anıları hatırlıcam ve gülücem. Elime yatağın altında saklı duran şarap şişesini alıcam. Her yudumunda beynimdeki hücreleri öldürücem, hiçbirşey düşünmicem. Son yudumda ağlıcam çünkü hayatımda ilk defa hiçbirşey düşünmeden yatağım yataktaki keyfim biticek. Ufakken başımı yardığım ve hala inatla sakladıkları o aptal masanın bir yardımı ile şişeyi kırıcam. Sağ-sol ayrımı yapmaya gerek yok artık. Sol tarafımı kesicem. Kanlar yavaşça akarken ben gözlerimi kapıcam ve aşkımı, yeşil gözlerinde hayat bulduğum o kişiyi düşünücem. Halbuki o benden nefret edicek. Haklıda yaptığım tamamen bir korkaklık olucak. Keşke gücüm kalsaydı. Keşke destek çıkıcak bir kişi olsaydı. Yalnız kalmayı kimse istemez, sonu ölüm… dURUN BİR DAKİKA YAPAMIYORUM =( |
|
Başa dön |
|
|
Sponsor Linkler
|
Tarih: Google ve Sponsor Baglantilari Mesaj konusu: Sizde bu bölüme reklam verebilirsiniz ! |
: # |
|
|
|
Başa dön |
|
|
AurorA Forum Ablası
Kayıt: Sep 13, 2005 Mesajlar: 6656 Nerden: Nowhere
|
Tarih: Prş Oca 03, 2008 10:52 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #2 |
|
İnsanın o kilit noktaya ulaştığı anı güzel anlatmışsın... Aslında sonunda her seferinde nasıl olup da daha sıkı sarıldığını hayata okumak isterdim...
Yeni yazılarını burada görmek isterim _________________ Ben de insanım lan!
|
|
Başa dön |
|
|
dewlll Theatres Des Vampires
Kayıt: Jun 16, 2007 Mesajlar: 146
|
Tarih: Prş Oca 03, 2008 10:56 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #3 |
|
metahöyk ; daha önceden birkaç yerde bazı yazılarını okudum sanırım öle hatırlıyorum..
gayet güzel olmuş.. emeğine sağlık.. _________________ Avazım çıktığı kadar susuyorum.... |
|
Başa dön |
|
|
Metahoyk Geçerken Uğrayan
Kayıt: Dec 30, 2007 Mesajlar: 4 Nerden: Istanbul
|
Tarih: Prş Oca 03, 2008 11:22 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #4 |
|
Eyvallah e-arkadaşlar... _________________ Şeytana ilişkin bilgi olabilir fakat o bilginin içinde inanç olamaz; çünkü görünür olandan daha şeytani bir şey bulunamaz (Franz Kafka) |
|
Başa dön |
|
|
AurorA Forum Ablası
Kayıt: Sep 13, 2005 Mesajlar: 6656 Nerden: Nowhere
|
Tarih: Cum Oca 04, 2008 9:56 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #5 |
|
Metahoyk demiş ki: | Gözlerim yavaş yavaş kapanıyor.
Benden gittiğini görmek istemiyorum.
Sebepsiz yere yok olan umutlarım,
Arkasından dökülecek gözyaşları.
Bunların sebeplerini arıyorum.
Karşıma çıkan duvarlardan sıkıldım.
Elimde rengi solmuş bir resim var
Çerçevisinde iki isim yazıyor
Birisi çok tanıdık ama,
Galiba sensiz yok oluyorum.
Suç kimde bilmiyorum
Dudaklarındaki zehiri özledim
Affedilmeyecek günahlar işledik
Cezasını sensiz çekiyorum
Sabahları doğan güneş yok
Kendimi yarım hissediyorum
Kokun çok yakınımda ama,
Uzanamıyorum sana
Çok uzaksın kalbime ve hayallerime
Tükeniyorum ve yazıyorum son defa
Herşeye rağmen,
Suç kimde bilmiyorum
Dudaklarındaki zehiri özledim
Affedilmeyecek günahlar işledik
Cezasını sensiz çekiyorum | _________________ Ben de insanım lan!
|
|
Başa dön |
|
|
AurorA Forum Ablası
Kayıt: Sep 13, 2005 Mesajlar: 6656 Nerden: Nowhere
|
Tarih: Cum Oca 04, 2008 10:00 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #6 |
|
Metahoyk demiş ki: | Hayat beni öldürebilecek kadar acımasızdı,
Ve bir o kadar da güçlü.
Zayıf noktaları bulabilecek kadar akıllı,
Ve akıl almayacak kadar esrarengiz.
Gözümden düşen her damlada,
Kahkahası çınlardı kulaklarımda.
Hiç vazgeçmedim,
Aklım mavi umutlarda,
Kırmızı mutluluklarda.
Her yolda ayak izlerim,
Çareler tükenmez öyle bilirdim.
Bir gayret sarıldım dostlarıma,
Sevgiyi zırh ettim kalbimin etrafına,
Çaresizlik unutturuyor bazı şeyleri insana.
Mesela sarılacak dostların ateş olduğu
Nerden gelirdi ki akla!
Artık gücüm kalmadı.
Gelme üzerime dünya.
İşte bak son gözyaşım,tükeniyorum.
Yüreğimde bir eksiklik var
Sonsuz bir boşluktayım | _________________ Ben de insanım lan!
|
|
Başa dön |
|
|
|