Son Yalnızlık

sehrazat · Veled-i METAL Kayıt: Jul 17, 2005 Mesajlar: 122

Yazdan kalma rüzgarsız ve aydınlık bir sonbahar akşamının ışıksız bir geceye bağlandığı saatlerdi.Kaldırımlara,pencere pervazlarına düşen damlalar henüz keşfedilmemiş bir enstrümanın bozuk akord sesini andırıyordu.
Yağmur gözyaşlarına ilham kaynağı olmuştu.Tek fark,gözyaşlarının umutsuzluğun melodisini mırıldanıyor olmasıydı....Saate dönüp baktı, göremedi.Karanlıktı ve ışığı yakması gerekiyordu.Oysa ışığı yakmak onun için ıstıraptı.Zira kendisini çırılçıplak hissediyordu.Esasen utandığı çıplaklığı değildi ,zayıflığı ve yalnızlığıydı...Ama kafasına koymıştu bir kere bu yalnızlık Son yalnızlığı olacaktı.
Halbuki ne kadarda güzel,tekdüze bir yaşam amaçlamıştı kendisine,herşeyi bu planlara bağlamıştı.Şimdi bütün inandıklarının ellerinden bir sabun gibi kaydığını görünce yıkılmıştı...Suçu kendinde mi aramalıydı yoksa?Ama neden suç kendinde olsun ki?Herşeyini vermişti ona ,sevgisini,benliğini hatta bütün ideallerini ,geleceğe dair inançlarını onun yörüngesinde çizmişti.Acaba bir yerde eksiklik olabilir mi diye düşündü, bulamadı...Belkide bulmak istemedi..
Suç onundu ama cezasını kendi çekecekti.Yapılması gereken bu.Artık varlığının amaçlarıda ortadan kalktığına göreyapılabilecek tek birşey vardı... yalnızlığına son vermek.Boşluk önünde duruyordu ve sabırsızca onun kararını bekliyordu.Kararını verdi...Boşluğa düşmek daha kolaydı..
Doğruldu,yatağından kalktı,bunu öyle hızlı yapmıştı ki bu kadar enerjisi olduğunu düşünmüyordu.Sonra bunun son çırpınış olduğunu farketti ve odadan çıkıp gitti...Geriye döndüğünde yalnız değildi.Bu oyuna son vermesi için ona yardım edecek küçük bir figürana ihtiyacı vardı.Bu bir silahtı ve içinden ona sarılmak geliyordu..
Geçen dakikaların onu yalnızlığına son verme çabasından vazgeçireceği düşüncesindeydi.Ne olucaksa hemen olmalıydı.Zaten bu boşluktan kaçması mümkün değildi.Tek kaçışı ölümüydü..Birden içinde bir mutluluk hissetti.Geriye dönüş,kurtuluş,vazgeçiş gibisinden düşünceler sardı beynini..Birden silkindi.Üzerindeki ağırlığı atmak ister gibiydi.Sondan anladı ki bütün bunlar geçen zamanın ona oynadığı oyunlardı.Kendisine kızdı.Kanmasına ramak kalmıştı..
Artık beklemeya gerek yoktu,her yol tıkalıydı.Bekledikçe önündekilerin daha aşılmaz olduğunu görüyordu..Birden gözlerini elindeki figürana doğrulttu.Artık sadece bakıyordu.Aklından hiçbirşey geçmiyordu.Neden öleceği önemli değildi.Kurulmuş robot misali sadece yapması gereken vardı aklında..Saniyelerle ölçülemiyecek bir hareketle silahı doğrulttu.Şakağına dayayıp tetiği çekti.... Silah boştu....
Yeniden ağlamaya başlamıştı.Şu an kendisini çok daha zayıf hissediyordu.Ölümi bile becerememişti içinde dev binaları yıkıp devirirken, kendi yalnızlığına dahi son verememişti bu üzerindeki baskıyı dahada arttırdı..Kendisinden nefret ediyordu..Yalnız başarısız olan o değildi ,onu boşluğun içine yollıyacak olan figürada görevini yapamamıştı..Ama onun suçu yoktu.Yönetmen kendisi ise filmin başarısızlığı da ona aitti..
İçindeki derin kapatılası imkansız boşluğun yavaşça gülümsediğini hissetti.Boşluk bu haline bakıp ona acıdı.Küçümser gözlerle baktı ve onun başarızlığını kendine eğlence yaptı.
Gözyaşları kurumuştu.Kanıda kurumuştu belkide.Artık hiçbir küstahlığa tahammülü yoktu.Zayıftı belki ama onursuz değildi.Boşluğa dimdik gözlerle baktı.Silah elindeyken ölüm son kez şahlandı gözlerinde.Tek el ateş etti....yağmur artık ciseliyordu...Silah Doluydu..
_________________
Metal dinliyorum diye geçinip adımızı kirleten bütün Zigotların taaaa...

Sponsor Linkler

AurorA · Tarih: Pzr Oca 22, 2006 10:30 am Mesaj konusu:

betimlemeler çok iyi... hikaye de gerçekten iyi... ama paragraf aralarında boşluklar bırakırsan, okunması daha kolay olur diye düşünüyorum... ama güzel olmuş Smile

eline sağlık
_________________
Ben de insanım lan!

tavuk_suyuna_corba · Forum Hayvanı Kayıt: Nov 17, 2005 Mesajlar: 786

metabolic · DNA Kayıt: Nov 20, 2004 Mesajlar: 1397 Nerden: istanbul

ellerın e saglık....
_________________
bin schon zu alt und zähl sie doch
kein Engel kommt um euch zu rächen
Heimlich werd ich auferstehen
Gott weiß ich will kein Engel sein