Başlığı okuyunca, "Nasıl ya, nerede gelişmiyor, mis gibi bir dolu grup var, organizasyon var" diyenler olabilir. Olmasa bile metal müziğin memleketteki en büyük forumunda böyle bir genelleme yapacaksam açıklamalarımı da yaparım.
İstatislikler üstünden gidelim.
Tarzında ülkede bir numara olmuş gruplar kabaca hangileridir?
Pentagram (Mezarkabul)
Cenotaph
Decaying Purity
Bu üç grup da albümlerini yalnız ülke içinde değil, dışında da pazarlama statüsüne ulaşmış ve farklı ülkelerden de birçok pozitif eleştiri almış, az da olsa ülke sınırları dışında da tanınabilme şansına erişmiştir. Tüm bunların ötesinde ülke sınırları içerisindeki gruplardan çıkmış albümler içerisinde en yüksek altyapılı kayıt teknolojleri bu gruplarca kullanılmıştır ve yine en kral miksajlar da bu gruplara aittir.
Ülkemiz sınırlarında bugüne dek kurulmuş, en az bir konsere imza atmış grup sayısı sanıyorum yüzlercedir. Fakat tüm ülke sınırları ele alındığında şu anda aktif olan grup sayısı tahmin ediyorum ki 50'yi geçmez.
İzmir'den bildiklerim FAQ, Erythrocyte, Gates of Eternity, hardcore da sayalım, Mosh Pit Project. Bilmediğim de bir o kadar grup olsa yuvarlak hesap 10 diyelim.
Ankara, güzel Ankara. Death metal ve türevi gruplarıyla ülkede tarzda birinciliği elinde tutan Ankara'da 20 aktif grup var farzedelim.
Bursa'ya 10 diyelim.
Küçük şehirlere 10 diyelim.
İstanbul'a 40 diyelim.
100 etti. (90 ama hadi onu da yuvarlayalım)
Ülkede 2011 itibariyle aktif olan tam 100 tane metal grubu olduğunu düşünürsek, kaç tanesi yurt dışına albüm gönderiyor? Anlaşması var?
Bu soruya benim cevabım hiçbiri, çünkü uzun süredir piyasayı takip etmiyorum, ama iyimser olursam 5 taneden fazla grubun anlaşması olduğunu sanmıyorum. Ki o bile ütopik bir rakam ama hadi öyle diyelim.
5/100 tanınabilitesi olan grup.
Çok düşük değil mi oran? En iyimser halimizle bile 20 gruptan 1 tanesini sınırlar dışında isim yapabilme ihtimaline sahip görüyoruz.
Neden?
Not: Bilgileri şahsi bilgilerim ışığında girdim, hatırlamadığım yahut bilmediğim eksikler çıktıkça listeye dahil edeceğim, kısacası bu mesajı sürekli güncel tutacağım. _________________ http://noiseforanewgeneration.blogspot.com/
şimdi,ben mi yanlış biliyorum bilmemde,eskiye kıyasla ülkede metal müzik oldukca gelişti diyebiliriz.Ayrıca,metal müzik gruplarının o kadar cok sayıda olamaması mekan azlıgıda olabilir,saydıgın şehirlerde ki populasyona göre sayılarda artmıs gördüğümüz gibi.Bu da arz talep meselesi.Ayrıca saglam kayıt studyoları cok az,yada coksa bile bu saglam studyoları kullananlar sadece popcular.Ayrica grup olarak yükselmek yurtdısına album satmak tanınmak o kadar cok zor değil.Girişimci ve istekli olucaksın.Benimde müzikle ilgilendigim dönemde "The Revolters" ile aynı barda cıkarken salak lan bunlar derdik.Bizim gitaristimizi gruplarına cagırmıslardı.Daha Ve simdi adamlar organizasyon takipleri,iyi menajer ve girişimcilik ile suan yurtdısında tanınıyorlar.Yükseldiler.Tabiki metal müzik yapmiyolar,punk tipi bişey.Fakat,Punk ve metalaynı durumda Türkiyemizde.
Bir de şöyle bi durum var ki; Türkiyede bi grup album yaptıktan sonra düzlüğe cikamiyor öyle kolay kolay.Yurtdısındaki gruplardan eksiği bu.Orda adamlar bi album yapiyo satıslar tavan ve ikinci album içn gerekli imkan ,istek vs. doğuyor kendiliğinden.Burda metal müzik albumu almaya giden azdır.Çeşitli sitelerden müzik indirmek varken.Türkiye de gruplar ancak festivaller ve barlardan kazanc saglayabiliyor.O da canlı performansları,sistemleri,tonmaisterları saglam olursa süreklilik geliyor.
Eksik olan şey,alt yapı yani bu acıdanda bakilirsa.
Yanlışlarim olabilir.Saygılar. _________________ Azıma sıcıyım.evet yapayim bunu.
Kendini METALCİ adleden insanlardan kaç tanesi kendilerine metal öğeleri barındıran ilk grup kimdir diye sorulsa BLACK SABBATH cevabını verebilir sizce? Bence 10 kişide 1, bilemedin 2. Kendini METALCİ olarak görmeyen ama geçmişinde metal dinlemişliği olan insanlara sorulsa eminim bu oran nispeten daha yüksek çıkar.
- Subjektif Eleştirel Düşünce Eğilimi ve Önyargı Taşıma
Yine kendini METALCİ adleden kişilere anket yapılsa, SEVMEDİĞİNİZ METAL TÜRLERİNİ YAZINIZ denilse, eminim ki büyük bir iştahla koca bir liste yapacak bir çok insan çıkar. Sadece Thrash Metal dinleyicisi olanlar arasında listeye PUNK yazacak çoğunluk bile durumun vahimiyetini ortaya koymaya yeter. Exploited'dan, Nuclear Assault'tan, vb gruplardan oluşan, daha THRASH METAL kavramı oturmamışken eşşek gibi thrash öğeleri barındıran çok eski grupların ait olduğu PUNK akımına karşı bile önyargı var. Bu önyargı listesinde en çok payını alanlar da muhtemelen NU-METAL, BLACK METAL, EMOCORE, METALCORE, HARDCORE şeklindedir.
Şekil 1a'da belli olduğu üzere ülkemiz metalci kitlesi beğenmediği herşeye tu kaka diyerek kendini yüksek görme eğilimi taşımada çok ama çok müsaittir. Şahsen hayatımda önyargısız bir metalciye rastlamış değilim. Önyargısız metal dinleyicisi gördüm ama METALCİLİK söz konusu olduğunda bu mümkün olmadı.
- Yabancı Dil Eksikliği
Metalci olup İngilizcesi kötü olmak, sağır birinin müzik dinlemesinden farksızdır. İngilizce eksikliği hep yabancı kaynakları takip olanağını ortadan kaldırır, hem dinlenilen şarkıların yazılma amaçlarını anlayamama, dolayısıyla dinlediği müziğe cahilce bağlanmaya sebep olur. Belki kişisel olarak savunmadığı şeyleri savunan sözler yazıyor sözlerde, ama dinleyici bunun farkında olmaksızın şarkıyı baştacı edebiliyor.
- Bilgiden çok Görünüşe Düşkünlük
Metalciliğin olmazsa olmazını siyah giyinmek, saç uzatmak, sakal uzatmak, bileklikler, takılar takmak gibi görmek bence çok çok büyük bir eksiklik. Yeniliğe ve deneyselliğe kapalılığın bir numaralı kanıtı. Siyah giyinmek bir metalci geleneğidir, ancak nedense bir insanı siyah giyinmenin metalci kılmadığı ne hikmetse bir türlü anlaşılmaz. Tarzların kökenlerini, ana öğelerini araştırmaya ve özümsemeye ayrılması gereken zaman çoğunlukla o ay hangi grubun tişörtünü alayım diye düşünmekle geçer.
Ben bu üç sebebi ülkemiz metalcileri için en büyük eksiler olarak görüyorum.
Bu özelliklerin bir ya da birkaçına sahip olmak bence başarısız ya da yurt dışına açılacak nitelikte bir grup olma ihtimalini yok etmeye yeter. _________________ http://noiseforanewgeneration.blogspot.com/
Hardcore-metalcore u bilmemde emocore-nu metal-black metal oldukca yüksek önyargılarla dişlanmıs bi şans bile verilmemiş türler bi cok dinleyici kitlesine göre.
Çok güzel bir başlık açmışsın Bazarov. Öncelikle tebrik ederim seni. Daha öncede buna benzer bazı tartışma konuları oldu. Ancak ilgisizlikten kimbilir başlıklar nerelerdedir...
Bu konuda benimde söyleyebileceğim birşeyler var tabiki...
Türkiye'de Metal konusunda birden fazla eksiklik var. Gerek gruplar, gerek dinleyici kitlesi, gerek organizasyonlar, gerkese imkanlar açısından...
Öncelikle en büyük zaaflarımız hazıra konma çabası, eleştiri eksikliği, kendini büyük görme, Metal müziğin ideolojilerini kavrayamama ve bir tarz peşinde sürüklenme olarak sayılabilir.
Yazacaklarımı kim üzerine alınır kim alınmaz o kısmını umursamıyorum artık. Öncelikle gruplardan başlamak istiyorum konuya. Türkiye'de gruplarımızın ufak bir bölümünün zor şartlar altında birşeyler yapmaya çalıştığına defalarca şahit oldum. Ancak bunların dışında kalan büyük bir kitle belirli heveslerle bu yola girip sonrasında ortam ve sükse peşinde koşarak müziğin adını kötüye kullanıyor. Bu ön yargılara sebep olan en büyük problem bence... Bunun dışında bu müzik sektörüyle ilgilenen gerek müzisyen, gerekse menajer diye adlandırabileceğimiz arkadaşların büyük bir çoğunluğunda girişimci ruh yok. Ki bunun sebebi ilk bahsettiğim konuyla alakalı bir durum. İnsanlar 2 kez sahneye çıktıklarında yaptıkları ortamdan memnun kalıyorlar ve bunun yetiniyorlar. 2 beste yapıp 15 tane cover çalmak onlara yetiyor.
Bir ülkede bu konuda potansiyelin oranı yüksek olması gerek ki talep gelsin. Siz potansiyelinizi yalnızca barlarda 3-5 şarkı söylemekle sınırlı tutarsanız dışarıda adını duyurmaya çabalayan 3-5 grupla yetinmek zorunda kalırsınız. Girişim yok ise sonuçta yoktur.
Bunun dışında bazı gruplara bir başka eleştirimde 1-2 demo kaydıyla "RockStar" havalarına girmeleri. Konserlerde isim tartışmaları, kendilerini eskiden örnek aldıkları kişilerle bir tutmaya kalkmaları vs. vs. vs...
Şunuda eklemek isterim yukarıda bahsettiğim hususlar bu müziği hakkıyla yapan hiç bir grup için geşerli değildir.
Seyirci konusuna gelirsek. İlk değinmemiz gerek konu kesinlikle çok hazırcı olduğumuz. MetalTR ve buna benzer sanal ortamlarda binlerce üye var. Ancak ne albüm satışlarında ne de konser katılımlarında bu insanlar ortada yok. Ancak sahne performansı bazı gruplarımızla karşılaştırılamayacak kadar kötü de olsa sadece isminden dolayı Türkiye'yi ziyaret eden yabancı gruplarda millet kendini paralıyor. Sorarım size;
İsmi bilinen bir grubun konserine giriş en az 30 40 TL gibi fiyatlardan başlarken, İstanbul da Ankara da İzmir de bazen 10'a yakın grubun ücretsiz yada 10 TL gibi cüzzi rakamlarla sahne aldığı konserler neden boş? Burada en büyük problemlerden birisi "desteksizlik" ortaya çıkıyor. Yukarıda gruplara ne kadar eleştiri yaptıysam bir o kadarda hak veriyorum bu tip konulardan dolayı. Seyirci desteği oranlandığında %1'i geçmez...
Bunu oluşturan ve konumuzun belkide en ana sorunlarından biri olan konu da "bilgisizlik" Bilgisizliğin iki temel ana nedeni var. Biri "ilgisizlik" biri de "hazırcılık" İnsanımız koyun gibi güdülmeye alıştığı için ne verirsen ona yöneliyor. Araştırma neredeyse "0"a düşmüş dururmda. Onun yerine kulaktan dolma bilgiler hakim. İnsanlar Metallica'nın albümlerinin içeriğini araştırmak yerine hangi parçasının daha çok osurttuğunu tartışmakla meşgul... İnternet denilen kaynak hepimizin elinin altında mevcut. Eğer bu müziği gerçekten dinlediğini ve neleri savunduğunu merak ettiğini dile getiren insanlar var ise, Facebookta günün sözünü yayınlamak yerine metal-archives, metalstorm.ee yada yabancı dil bilmiyorlarsa en azından wikipedia'nın Türkçe versiyonu yada MetalTR benzeri forum sitelerine girerek araştırmaya yarım saatlerini harcayabilirler...
Seyirci ve Müzisyen dışındaki diğer sorunlar ise bu sektörde tekel oluşturma çabası, donanım ve mekan eksikliği, bu işi profesyonelliğe dökebilecek yeterli imkanların olmaması ve yeterli organizasyonun sağlanamaması sayılabilir.
Menajerlik gibi konularda yakın arkadaş çevresinde ağzı laf yapan insanlardan yararlanan bir ton grup mevcut. Bu konuda onlara bir tepkim yok çünkü bütçeleri buna el veriyor. Hadi onuda geçtim Metal müzik icra eden bir gruba profesyonel anlamda menajerlik hizmeti verebilecek insan sayısı yok denecek kadar az. Dolayısıyla bu iş profesyonelce yapılamadığı için gerekli bağlantıların sağlanması bir hayli zor oluyor. Gerek yurtiçi organizasyonlar gerekse yurtdışı kayıt şirketleriyle iletişimde bu müziği icra eden grupların en büyük problemlerinden.
Organizasyonlar konusunda iki yönlü bir sorun hakim. Birincisi arz-talep meselsi. İnsanlar yabancı gruplara açlığını sadece bu organizasyonlarla giderebiliyor ki genel istek yabancı gruplar yönünde. Bu sebeple organizatörler yabancı gruplara eğilmiş durumda. İkinci problem ise yukarıda bahsettiğimiz iletişim sorunu. Profesyonellikten uzak olmak.
Kim ne derse desin yurtdışında da download yapılıyor. Ancak beğenilen albümler download sonrası bu müziğe olan inancı ve icra eden kişilerin işini devam ettirebilmesi için satın alınıyor. Buna birçok defalar şahit oldum yabancı forumlarda. Ancak bizde bu mevcut değil. Belki bir elin parmakları kadar insan bu konuda birşeyler yapıyor. Gerisi "bende bu albüm var süper" deme çabasında...
Sözlerimi çok uzattım ancak bununla ilgili bir kitap yazabilecek kadar çok şey söylenebilir. Şimdilik benden bu kadar gelen yorumlara göre devam edeceğim.... _________________ Bir sen, bir ben, bir de köpek!
Öncelikle eskiye göre yerli grup sayısı ve kalitesnde artış var.
Bir grup sadece müziğiyle tutulmaz. Kalıcı olmalıdır, albüm kapak tasarımından imaj ve duruşa, sabit ve güncel tutulan internet sitesine kadar birçok faktör mevcut. Sabırlı olunmalı.Avrupada yıllarca müzik yaptığı ve tanınmadığı halde albüm çıkarmaya sabırla devam eden çok grup var. Benim çıktıktan yıllar sonra tanıyıp sevdiğim çok grup oldu. Yerli kitlenin önyargısının da katkısı var. En önemli nedenlerden biriside imkanı olanların albüm almaması. Adam bu grubun tüm albümleri bende var diyor ama kasdettiği şey internetten indirdikleri. Örnek : Anathema bir keresinde imza günü yapmış istanbulda, elemanın biri kopya cd'yi imzalatmaya götürmüş.Durum bu kadar vahim . Bende indiridim indiriyorum itiraf ederim ama imkanım oldukça en sevdiklerimin albümlerini alabildiğim kadar alıyorum. Albüm almak özendirilmelidir.İmkanlar elverdiğince albüm almak, kaliteli bir davranıştır. Yerli grupların yükselmesi ve kendilerine olan güvenlerinin artmasıda bu albüm satışlarına bağlı bir anlamda.
Yerli gruplardan isteklerim var
1:İngilizce olarakta açılabilen internet siteniz olsun
2:Sabır
3:Birbirinize destek olun _________________ "Nothing said is true, nothing said is new. Fly away my hope! "
İzmir' de müzik yapan grup yok olanların sayısı da toplasanız 5' i geçmez hadi zorlarsak 7 olur. Bunun sabırla alakası yok kimi ilk başta yaptığı bir kaç iş ile ismini sürdürüyor kimi onu da yapmıyor konserlerde cover üzerine cover yapıyor. İyi bir iş yapmak isteyen, bir gruba katılmak isteyen veya grup kurmak isteyen de istediğini de bulamıyor. Bir çok insan tanıyorum istediği şeyi yapamayıp da başka müzik yapan. İzmir' de müzik yapmak istiyorsanız bir hayali istiyorsunuz demektir. _________________ <a href="http://about.me/cagrisarap">Kimdir? Nedir?</a>
<a href="http://sarapdunyasi.wordpress.com">Şarap mı dedin?</a>
daha öncede yazdım sanırım olay yerli gruplara düşüyor.onların yakımalarındada haklılık payı var ama cover cover nereye kadar.beste yapan gruplarda ünlü grupların kötü ses sistemli kopyası olmaktan öteye geçemiyor ne yazıkki.onuda geçtim ego meselesine değinilmeden geçmemek gerek.çok örneğini gördüm grup kurulur bikaç konser verilir belli bir ortam yakalanır , ama o zamana kadarki mütevazılık gider dünyayı ben yarattım pozunda rock starlar çıkar ortaya.son 5 yılda onlarcasıyla karşılaştım bu durumla.sonrada niye yerli gruplara destek verilmiyor diye ağlanıp dururlar.işin başı her şeyde olduğu gibi samimiyet.çok şanslıyımki hala yıllar geçmesine rağmen aynı samimiyeti koruyan gruplar ve arkadaşlarım var.kitlelerde onlardan vazgeçmiyor zaten.önce iğneyi kendimize batıracağızki çuvaldızı başkalarına batırmak için fırsatımız olsun.
bir önemli mesele ise grupların birbiriyle çekişmeleri.ankarada 5 sene önce her grup birbirinin arkadaşıyken bugün millet şu şöyle bu böyle olayına girdi.yine ego meselesine dönüyoruz.samimiyet herşeyin belirleyicisi. _________________ http://exsaddam.mybrute.com
Bir de şu var, zaten eğer bizden diğer ülkelerdede tutulacak kadar iyi grupların çıkma potansiyeli varsa zaten çıkar,çıkmıyorsa demekki olmuyor. Amaç çok önemli burada, popüler olmakmı,ortammı,paramı? Eğer bunlarsa baştan kaybedilir. Müzik neden yapılır,içinden gelir yaparsın,ilham gelir ,öyle bir noktadasındırki birşeyler yaratmadıkça kendini suçlu ve eksik boş hissedersin ve alırsın eline gitarı vs. Yani burada aslında bir yerden sonra duygusal, kültürel ve yaşanmışlıkta doygunluk noktasına gelinip gelinememesi önemli bence.Eğer bu doygunluğa ulaşılamamışsa ,ulaşana kadar taklit olacak, kendisi gibi olamayacak ve yaptığına konsantre olunamayacaktır. _________________ "Nothing said is true, nothing said is new. Fly away my hope! "
herşeyi geçtim binyıllarca geçmişi kültürü birikimi olan bir ülkeden nasıl olurda bir folk metal grubu çıkmaz.kafatı kıracağım.eşyanın tabiatına aykırı.elin arap ülkelerinden bile bi ton grup çıkıp turneler yapıyor.tek sorun bizdemi? _________________ http://exsaddam.mybrute.com
sazla metal olur mu? diye saçma bir düşünce var. _________________ <a href="http://about.me/cagrisarap">Kimdir? Nedir?</a>
<a href="http://sarapdunyasi.wordpress.com">Şarap mı dedin?</a>
Metale ilgi duyup folk tadını katıp türk ezgilerini harmanlayabilen yetenekli insan milyon da bir cikar.Onlar da ne kadar yeteneklidir tartişilir.Türk ezgisini iyi taniyip,müzik yapabilen adamda türküye yöneliyor,metal e ilgi duyamiyor.Türk folk metali anca yabancı folk metal gruplarına benzeyerek yapabilir gibi geliyor bana.Ham Türk Folk Metal olsa sağlam mix ve sound oturtulursa dünyada ses getirebilir gibi de gelmiyor değil. _________________ Azıma sıcıyım.evet yapayim bunu.
Neden olmasın derim onlara,gitarın yanında ayrı bir enstruman olarak kullanılırsa başka bir hava katar. Bu8 arada youtube da bir video izlemiştim ,elemanın biri sazla big in japan çalıyordu harika çalmıştı onu hatırladım birden
sonunda gülüşmeler olsa da yine de çok iyi aslında _________________ <a href="http://about.me/cagrisarap">Kimdir? Nedir?</a>
<a href="http://sarapdunyasi.wordpress.com">Şarap mı dedin?</a>
Bunun sebebini iki farklı açıdan incelemek gerekir bana kalırsa. Birincisi, Türk insanının haklı olarak hissettiği maddi kaygılar. Ülkenin ekonomik durumu ve gün geçtikçe artan bir ivmeyle daha büyük bir sorun haline dönüşen işsizlik problemi insanları, geleceklerini güvence altına alabileceklerini düşündükleri mühendislik, tıp, hukuk gibi alanlara yöneltiyor. Bu durumda müzik, asıl mesleğin yanında meşgale edinilen, ikinci plana atılmış bir uğraşı haline geliyor. Yani müzisyenlik profesyonel anlamda sürdürülen bir meslek olmaktan çok amatör olarak ilgilenilen bir hobi halini almış oluyor. Aşırı büyük bir ciddiyet ve emek gerektiren böylesi bir meslek dalının "yan dal" olarak kalması ise mevcut kaliteli müzisyen sayısının bu alanda gelişmiş diğer ülkelerdeki kaliteli müzisyen sayılarına oranla çok çok alt düzeyde kalmasına sebep oluyor. Bir Finlandiya, bir İsveç olabilmek için ilk önce insanlarımızın müziği asıl meslekleri olarak benimseyip tüm beceri ve motivasyonlarını o yöne odaklamalarını sağlamamız gerekir.
Bu durumun, Türk halkı olarak düşünsel seviyemizin ne olduğuyla da tamamen ilişkili olduğunu düşünüyorum. Sanat, bilim veya felsefe, yani düşünsel emek ve beceri isteyen her olgu birikimli ilerler. Entelektüel alanlar, bir akarsuyun taşıdığı kumlar gibi sürekli toplanarak, büyüye büyüye, birbirlerine nüfuz ederek, kesintisiz bir etkileşim içerisinde birbirlerini genişleterek ilerlerler. Sanatta geri kalmış bir ülke bilimde ileri olamaz, edebiyatta geri olan bir kültür felsefede çağının sınırlarını aşamaz. Yani edebiyatta, felsefede veya bilimde geri kalmış iken müzikte de başarısız oluşumuz bir tesadüf değildir. Bu alanların hepsi birbiriyle ilintili, biri olmadan diğeri olamayacak olgulardır. Kısacası, müzikte başarılı olmak istiyorsak düşünsel olarak daha geniş ufuklu bir halk, daha vasıflı ve etkin bir kültürel ortam yaratmalıyız. Bu konu sorunumuzun oluşumunda diğer nedenlerden daha dolaylı görünse de asla hafife alınmaması gereken bir noktadır bence. _________________ http://www.classicallibrary.org/
Artık değiştiğini düşünüyorum.. Bu konu sorun olmaktan biraz biraz çıktı aslında artık.. Çok iyi yerli gruplarımız var. Tam gaz devam ediyorlar.. Onun dışında organizasyonlar da risk almaya yönelik hale geldi ve başarı da böylece geliyor.. İstanbul'daki rock barlar ( 2 hadi 3 tane diyelim yeni çocuk Rock'n Rolla ile birlikte) yabancı grupları ülkeye getirme konusunda gayet başarılı.. Old School da bazı riskler almaya başladı ve son dönemde çok iyileri sahnesine çıkarttı (örnekse girlschool ve tankard )
onun dışında bakıyoruz Sonisphere'e.. Gittikçe büyüyor bu festival.. Bu yıl ki liste ise hepimizin yüreklerini ağzına getirdi ve geceden kapısında yatıp ilk olarak o alana girmek isteme gazını verdi ki geçen yılda çok çok iyiydi.
artık insanların tepkileri de metal müziğe karşı bireysel olarak çevremdeki insanları değerlendirerek belirteceğim görüşüm; metal müzik kültürüne alıştılar.. En azından haza cahiller dışında, artık bizlerin "kedi kesenler" şeklinde basit cahiliyet fışkıran sıfata ait olmadığımızı, felsefesi olan bir müzik kültürünü benimsediğimizi farkettiler.. geçen gün bir türk dizisinde bile bir karakterin metal müziğin felsefesini anlattığına rastladım ki bu bir devrimdir bence..
yani demek istediğim gerçekten de artık 2-3 yıl önceki sorunlar yok bence.. evet hala var ama adımlar atıldığını bazı zor ve sinir bozucu durumların aşıldığını da görmek lazım gelir.. _________________ Et Scaena...
Gelişmeyi bırakın bir kenara, tersine bu kültür bariz biçimde gerilemiştir. Otuzunu devirmiş olanlara doksanlı yılları bir sorun bakalım ne cevap verecekler. Akmar pasajında çekme kaset değiş tokuşunu, istiklal caddesini anlatsınlar, o günlerden geriye ne kalmış. Ergenlik bittiği zaman, herşey rafa kaldırılır, görmüş geçirmiş bir edayla zamanında kendisine tiksintiyle bakılan gözlerin safına geçilir, nasihatlar verilir. Hem dinleyici için, hemde bir demo, bir kasetten ibaret sözde grupçuklar için bu böyledir. _________________ Hodri Meydan!
haklısın hele son zamanlarda sırasıyla gelen gothic manyaklığı, punk manyaklığı, tokio hotel saçmalığı ve en son gelen emo lardan sonra dinleyici kitlesi bariz şekilde yamuldu onlar yamulunca müzisyende yamuldu. _________________ <a href="http://about.me/cagrisarap">Kimdir? Nedir?</a>
<a href="http://sarapdunyasi.wordpress.com">Şarap mı dedin?</a>
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
