Son şiirler...

[hellguard]

Uzun zamandır yazmıyordum forumda.Biraz hüzünlü bir dönüş olacak ama olsun.Umarım beğenirsiniz...

Gece bitmeden...

Yıllar geçecek aradan
Beyaz bir bulut gibi gezeceğim boş sokaklarda
Boş bir arayışın gölgesinde
Erişmenin o yok edilmez ümidiyle
İzleyeceğim an ve an
Vicdan azabı gibi peşinde olacağım
Korkunu görüp belki güleceğim
Gözyaşlarını görüp
Belki cehennemde kalmadığıma küfredeceğim
Uzanmaya çalışacağım sana
Adeta yıldızların ötesine erişmeye çalışır gibi olacak
Ama deneyeceğim
Nasıl ki yaz kışın hasretiyle yanar
Kış yazın özlemiyle donar
Bende aynen öyleyim
Seyredeceğim altımdan geçenleri, üstümde dolaşanları
Nice sevgililer göreceğim
Başlarına gelecekleri
Başıma gelenleri düşündükçe
Yeniden öleceğim
Bitmeyen cezamı çekmek için
Tekrar dirileceğim
Elbet o gün gelecek
Ya ben onu yeneceğim
Yada dünya beni yenecek
İşte o gün umutlarım sönecek
Güneş gözyaşlarımla doldurduğum denizlere gömülecek
Ve ben
Seni sonsuza kadar kaybedeceğim
O günden sonra ben
Hıh…
Ben hiç var olmadım ki…
Bir rüyaydım, belki bir insandım, belki onu bile olamadım…
Geçtim, gittim… Ve bittim.


Ruhsuzmuyum yoksa aklımın bilgeliği rötar mı yaptı saçmalık sularında
Saçma sorulara verilecek cevaplarım tükenmiş ve ben bazen kimseyle konuşamadan vermişim cezalarını düşüncelerimin
Paylaşamdan idam etmişim duygularımı ve bir bakmışım kalpsiz olmuşum ben bile anlamadan
Çok tüketmişim iyi niyetlerimi, yalnızlığım bile benden kaçmış kimi zaman yalnız bile kalamadım

Bazen çok konuşmamak gerekir
Gereken gerektiği şekilde anlatılır
Zaten anlamak isteyen anlar anlayamayan donakalır..
Anlatmak marifet anlamak yetenek
Ama neyi nerede ne zaman anlatmak gerek??
Anlayan alim, anlayışsız isen zalim
Ne olacak benim bu halim, ben bile kendimi kimseye anlatamazken...

Kör lambaların aydınlattığı
Sağır sokaklarından yürümekteyim ruhsuzluğun
Git geller yaşarken sabahlayan kimsesizliğim
Sen hala uykudasın


Salınarak gelmişti mutluluk içime
Isınarak damarlarımdan kalbime akmıştı huzur
Ve yalnızlığın son kalıntılarıda sonunda usulca yok olup karanlığa gömülmüştü
Ne güzel dedim kendi kendime..
Sanırım hala yaşıyorum....

Yalnız geçen zamanımı makasla kesip atmak
Kolaydır belki umutsuzca hayalet beyazı tavana bakmak
Gece geçse de sabaha kavuşurken çığlıklar atar gece perileri
Düş gibi süzülür penceremden içeri güneşin dalgalı saçları
Sokulur içime ısıtır soluk tenimi nefesiyle
Titrer kalırım kokumun karıştığı yatağımda seni sayıklarken
Uyur düşler görürüm senin içinde olmadığın bir huzur sararken zihnimi
Tatlımsı bir şarap tadı dilimin ucunda ve bitmez bir cello namesi kulağımda
Sanki bir şatonun penceresinden bakarken yıldızlara düşledim kendimi
Sen varsın yada yoksun önemsiz şakalaşırken rüzgarla
Huzurluyum, mutluyum, düşlerimde sen varsın ya da yoksun...

Hüzün var gecemde gündüzümde
Gelmeyen yazımda,bitmeyen kışımda
Severek mi ayrılacağız yoksa?
Bitecek mi herşey bir anda?

Gelmiyor ki gidenler geri
Seni seviyorum demek bile çare olmuyor
Ardından bir ömür baksanda
Ruhunu ayrıldığın yerde bıraksanda...

Dostlar gelir yanına,yada dost sandıkların
Geçti gitti,üzülme derler
Birikir herşey zamanla
Anlarsın işte o zaman geçip gidenin sadece o oldugunu

Resimleri görürsün sık sık
Dokundugu eşyalara gider elin
Bir sigara yakarsın oturduğun yerden
Uçan giden dumanda bile onu görürsün

Hüzün var bu gece penceremin manzarasında
Geceyi kaplayandan daha hızlı ruhumu saran bu karanlık
Boynu bükülen beden, benliği ezilmiş ruhumdur ağlayan
Ölene kadar içebilirim bu gece
Tükenene kadar ağlayabilirim
Kara bulutlar hayallerimde gezinenler
Bıraktıkları yağmur gözlerimden taşıyor
Ne kaçabiliyorum, ne saklanabiliyorum
Bu üzüntünün huzursuz melodisinden
İlk günkü gibi tütüyorsun gözümde
Seni ne kadar sevdiğimi kendime bile anlatamıyorum
Belli sinirlisin bana bu gece
Şehrin öbür ucunda olsan da anlayabiliyorum
Ayrılığımıza ağlayan melekler
Dans eden şeytanlar görüyorum karanlığın içinde
Sevemedim mi yoksa seni yeterince?
Yapamadım mı isteklerini?
Yoksa ben miyim tüm bunların sebebi?
Bilsem de anlayamıyorum ki tüm bunların gereğini
Bilip de anladığım seni ne kadar sevdiğim
Sensiz ne kadar bitip tükendiğim
Hissediyorum…
Görüyorum…
Duyuyorum…
Konuşamıyorum…
Gel barışalım bu gece bitmeden
Bu sıkıntıyla uzakta yataklarımıza girmeden
Sanki yanımdaymışsın gibi titriyorum
Kan ağlıyorum
Yalvarsam sana
Dizlerine kapansam
Affetsen beni bu gece
Söndürsen beni yakan bu ateşi
Adını bir kez daha, ama bir kez daha kazısan yüreğime
Kızgın demir gibi bir öpücükle
Kapatsam gözlerimi
Beklesem adeta hayata gelmeyi bekleyen bir ruh gibi
Seni çok... Ama çok seviyorum…

[Sponsor Linkler]

[BloodyScream]

Eline sağlık güzel yazmışsın.
Benzetmeler çok hoş..

[AurorA]

Uzun zamandır forumda yazmadığın belli oluyor hellguard Biz yıllar oldu ki Karalamalar bölümünü açıp, üyelerin yazdıklarını oraya aldık. Bu nedenle senin şiirini de oraya taşıyorum.

[hellguard]

=) evt haklısın farketmedim o bölümün varlıgını. Her şiirdi herhangibirimizi anlatan 3 aşşa 5 yukarı illahaki birşeyler olur

Boş gecen zamanın içinde umarsız bir sivrisineğin yaşamak için kan aradıgı gibi bende seni arıyorum rüyalarımda.
Bir gram şevkat için ...
Az biraz sevgi için...
Aslında sadece,
Sen için...

[Ausnahmetalent]

çokk ama çok güzel...

[hellguard]

Herşey nasıl başladıysa öyle biter derler
Peki yağan yağmurun ardından güneş açmaz mı hiç?
Kavuşmaz mı bu karanlıklar gün ışığına?
Değişmez mi hiç bu kader?
Melekler bile ağlıyor bu gece şehirde
Bu hüzün sanki her yerde
Buz gibi esen rüzgarda bile yanıyor yüreğim
Okyanusları üstüme döksen kurutuveririm
Akrebin yelkovanı kovaladıgı gibi
Sen gelmezsen bitmez bu keder

[HyperboreaN]

Ölmek hissini uzun süredir kimseyle paylaşmamıştım yani Yaroluşun anlık ve müebbet kayboluşu.

Gidiyorum bu diyardan!
Yalancı dünyanız size kalsın.
Geride hiç bir şey bırakmıyorum!
Ne asi bir ruh ne sevgi nede hasret
Giderken tüm kederleri lanetleyip
Hatıraları yakıp gidiyorum...
_________________
Darkness Always Kill The Light!

Blessed with Blood!

[HyperboreaN]

Bu gece öyle 1 geceki
Bedenimi itip bıçakların ağzına
Kana boyuyacak
Kafamı yaslayıp eski günlerin omzuna
Hatıralara ağlayacak
Dişlerimi geçirip gecenin boynuna
Siyaha doyacak
Ellerimi sokup ölümün bağrına
Korkuya dalacak
Herkesi,herşeyi dışlayıp koynuma
Yalnızlığı alacak
Ve nihayetinde
Yaşam ipini
Ölüm direğine bağlayıp
Umut sehbasında kendimi asacağım
Bu gece öyle 1 geceki
Ruhum özgür olacak
_________________
Darkness Always Kill The Light!

Blessed with Blood!

[HyperboreaN]

Kendi yapıtlarım acizane...
_________________
Darkness Always Kill The Light!

Blessed with Blood!

[R-ainmaker]

Herkesi,herşeyi dışlayıp koynuma
Yalnızlığı alacak
Ve nihayetinde
Yaşam ipini
Ölüm direğine direğine bağlayıp
Umut sehbasında kendimi asacağım
Bu gece öyle 1 geceki
Ruhum özgür olacak


Cok iyi
_________________
My Life İs Metal

[HyperboreaN]

Direğine kelimesini 2 kere yamışım
_________________
Darkness Always Kill The Light!

Blessed with Blood!

[R-ainmaker]

Ben onu direğe dikkat cekmek icin yazdın zannettim p
_________________
My Life İs Metal