Önceki başlık :: Sonraki başlık |
Yazar |
Mesaj |
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Sal Nis 29, 2008 9:32 am Mesaj konusu: Kimse Anlamasın |
Mesaj: #1 |
|
Kır zincirlerini şeytana inat
Ve göz kırp meleklere giderken
Kekelediğin her cümleyi tekrar düşün
Pürüzleri çıkar içinden.
Sonra hislerini dök bembeyaz bir kağıda
Kirlet onu tüm karanlığınla.
Ardından yüzünü yokla,
Sanki bi pürüz ararmış gibi.
Bulduğun her pürüzün dağlaştığını hisset kalbinde
Büyüt bunu canlıymış gibi
Sonrada kendin öldür bütün gerginliğinle.
Oldurdukten sonra bi sigara yak ve ölüyü izle.
Aşktan kurtulduğunu hisset.
At ardından sigarayı bi benzin deposuna,
Patlayışını izledikten sonra gir içeri
Ve ateşi hisset damarlarında.
Kül kül kaybol dünyadan
Ve kimse niye yaptığını anlamasın
Aynı gemisini yaparken nuhu anlamadıkları gibi... |
|
Başa dön |
|
|
Sponsor Linkler
|
Tarih: Google ve Sponsor Baglantilari Mesaj konusu: Sizde bu bölüme reklam verebilirsiniz ! |
: # |
|
|
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Cum May 23, 2008 4:52 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #2 |
|
Usulca
Önce ne yaptığımı anlayamadım
Sonra düşüncelere daldım
Usulca...
Gözümü açtığımda birşeylerden kaçıyordum
Ama hiç anlamak istemedim sebebini
Anlamak zor geliyodu beynime
Bense is kokan bu şehirde
Ne olduğu belirsiz sokaklarda
İşkence denenleri yapıyordum
Yaşıyordum sessizce...
Ay ışığı önüme vuruyordu
Usulca...
Bense bakmıyordum kaldırımlara
Belki kaçarım kendimden bile diye
Sonra plan yaptım oyuncak dünyama
Hafızamı bile kaybederdim bu planla
Ama ya çizgileri?
Ya yine gelirse
Ya yine başlarsam aynı şeye?
Sorular yine beynimi kemiriyor
Kaçmak istiyorum is kokulu şehirden...
Bu sefer özgürce bakıyordum etrafa
Çünkü çizgi yoktu öteki tarafta
Bende koyverdim kendimi
Yine Usulca... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Cum Hzr 13, 2008 9:48 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #3 |
|
...ops...
En son PlagueAngel tarafından Sal Tem 08, 2008 8:54 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Cum Hzr 13, 2008 9:49 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #4 |
|
Pipo
Akşam üzeri balkondan güneş kaçıyor
Bende uzatıyorum elimi bi umut tutarım diye
Yok yok tutamıyorum kaçıyor
Bende atlıyorum arkasından aşşağı
Koşuyorum peşinden hırsla
Anlamaya çalışıorum
El mi yaman beymi yaman?
Galiba o benden daha yaman...
Gidiyorum peşinden üstümde karanlık
Yetişemiyorum zaten bi türlü
Yak ozaman sigara bi efkarlık
Koşarkende içilmezki bu melet
Neyse zaten döneriz geri artık.
Akşam üstü güneş yine kaçıyor benden
Uzatmıyorum elimi bu sefer
Neşemde yerinde
Yak sigarayı bu neşenin üstüne.
İzliyorum güneşi arkadan arkaya ne yapcak diye
Takılıyor bi binaya düşüyor yere
Suratımda bir gülümseme
Sigarayı bırakıyorum bu şevkle
Giriyorum balkondan içeri
Şu saatten sonra ne güneş umrumda ne karanlık
Yaktım ampülümü hemen
Işıkta var artık..
Buarada Nerde Benim Pipom? |
|
Başa dön |
|
|
AurorA Forum Ablası
Kayıt: Sep 13, 2005 Mesajlar: 6656 Nerden: Nowhere
|
Tarih: Cum Hzr 13, 2008 9:52 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #5 |
|
Güzel bir hayalgücü
Alıntı: | İzliyorum güneşi arkadan arkaya ne yapcak diye
Takılıyor bi binaya düşüyor yere
|
Özellikle bu tür tasvirlerin üzerinde durmalısın bence Devamını bekliyorum... _________________ Ben de insanım lan!
|
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Çrş Hzr 25, 2008 1:37 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #6 |
|
O , Yani Ben
Kanatsız olduğundandır herhalde,
Kimse melek sıfatını yakıştıramazdı.
Her gözlerine baktığımda korksam da,
Aslında boğulmaktan korktuğumu bilirdim
Çünkü hiç o kadar buğulu mavi görmemiştim.
Yeni doğmuş bir tay gibi titrek gözüksede,
Aslında çok güçlü
Ve Aslından daha sevgi doluydu
Bir de kendini saklaması olmasa.
Umutsuz bir gecenin başlangıcı gibiydi
O , yani ben!
İpsiz sapsız görürdü dünyayı
Dünyaya bir türlü ip geçiremediğinden herhal.
İhtimaller üzerinde de uğraşmazdı,
Kesinlik sadece gerçekleşenlerdi.
Garip bir teoremdi aslında
Ve bir o kadar da tanımsız.
Şiir gibi anlaşılır,
Ama matematik kadar dipsiz.
Hayatında sürekli bir milat ararken
Bilmezdiki milat gülümsemesi,
Gözlerini her kırpması ise gökkuşağı.
Aslında sadece ben görürdüm bunları belkide
Hiçbir zaman fark etmesede gördüklerimi
Yada fark etmekten korktu
O , yani Ben! |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Sal Tem 08, 2008 9:10 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #7 |
|
Sinsice girdin koynuma.
Fısıltılarda gizli bir hape gibi
Aldattın gözlerimi
Gördüğümü zannederken kör oldum
Sağır ettin kulaklarımı
Meğersem ben hep sessizlikteymişim.
Kale gibi fet ettin beni
Parça parça , acıta acıta
Her seferinde etimden aldın canımı cımbızla
Ve sonra gecip güldün karşımda
Yine ayni kahpe gibi.
O kadar nefret doldum ki sayende
Güneşten bir parça gibi patladım
Sonra yapayalnız kaldım uzayda
Meğersem kendime zararmışım
kin güttüm sana
İçimi kemirdim takıntılar denizinde
Saldım kendimi iyice
Garipleşmeden çürüdüm ağır ağır
uzun zaman sonra dank etti kafam
unutmaya karar verdim seni
kendimce en büyük intikamımı aldım senden
Ve kendi kendime güldüm
Başarılı bir oyun sergiledim diye _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
scream_of_the_angel Sebil-i Sübyan
Kayıt: Jul 17, 2007 Mesajlar: 66 Nerden: ankara
|
Tarih: Pzr Tem 13, 2008 3:36 pm Mesaj konusu: Re: Kimse Anlamasın |
Mesaj: #8 |
|
PlagueAngel demiş ki: | Kır zincirlerini şeytana inat
Ve göz kırp meleklere giderken
Kekelediğin her cümleyi tekrar düşün
Pürüzleri çıkar içinden.
Sonra hislerini dök bembeyaz bir kağıda
Kirlet onu tüm karanlığınla.
Ardından yüzünü yokla,
Sanki bi pürüz ararmış gibi.
Bulduğun her pürüzün dağlaştığını hisset kalbinde
Büyüt bunu canlıymış gibi
Sonrada kendin öldür bütün gerginliğinle.
Oldurdukten sonra bi sigara yak ve ölüyü izle.
Aşktan kurtulduğunu hisset.
At ardından sigarayı bi benzin deposuna,
Patlayışını izledikten sonra gir içeri
Ve ateşi hisset damarlarında.
Kül kül kaybol dünyadan
Ve kimse niye yaptığını anlamasın
Aynı gemisini yaparken nuhu anlamadıkları gibi... |
ne kadar da güzel anlatmışsın... _________________ küllerinden doğmayı ihmal etmiyorsan eğer ;; ATEŞ kutsaldır... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Pts Tem 14, 2008 11:49 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #9 |
|
teşekkürler scream_of_the_angel
ablacım buarada sana teşekkür edememiştim bayadır okul saolsun giremedğimden.bu verdiğin gazla ben iki kat abanıcam galiba )) _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
gizlikurban Zehir Hafiye
Kayıt: Nov 20, 2005 Mesajlar: 252 Nerden: izmir
|
Tarih: Sal Tem 15, 2008 3:05 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #10 |
|
Son yazdığın cidden iyi devamının gelmesi dileğiyle _________________ HER İMGE BİR ANLAMLANDIRMA ÇABASIDIR VE HER ALGI AYNI ZAMANDA BİR YARGI VEYA İMGEDİR |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Sal Tem 15, 2008 10:21 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #11 |
|
Ruhum parmaklarımdan kayıp gidiyor
Özlemini çektiğim mutluluğum gibi aynı.
Ve sırf bunların ağırlığını kaldıramadığımdan giriyorum
O sebepsiz depresyona.
Giriyorum ama sanki gülme sesleri duyuyorum etrafta,
Sanki itiliyorum etraftan,
Sanki sevilmiyormuşum zaten.
Çıkmaya çalışıyorum onlara inat
Çıktığımda sırtımda bin bir bıçak…
Sevdiğim kadını izliyorum ay ışığında
Karşımda o kadar masum uyuyor ki
Gerçekten bir melekmi diye düşünüyorum
Ama biliyorum uyurken bile elinde bir bıçak
Güvensizliğini seziyorum teninden
Aldatmışlığın verdiği büyük hazı görüyorum
Gözlerinin altındaki çizgilerden
Tam boğazına basıyorum bu hınçla
Sonra aniden sırtımda bin bir bıçak
O zaman anlıyorum
Çoktan bininci defa aldatılmışım…
Kitap raflarımı düzeltiyorum
Aradan bir gül düşüyor
Kurumuş ve kendi kokusuyla yıllanmış
Üzerinde bir aşkın küçük sembolleri
Ve aynı aşkın keskin büyüsü var
Yapraklarında ise nefret.
Tam gövdesinde ise
Aynı büyü kadar keskin
Aynı semboller kadar küçük ve gizli
Tam bin bir diken! _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
Corpse Gutter Ballet
Kayıt: Oct 01, 2005 Mesajlar: 6193
|
Tarih: Sal Tem 15, 2008 10:36 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #12 |
|
Şarkı sözü tadında olmuşlar.Bestele bunları. _________________ Ömrümde tek bir zevkim var,boks. |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Prş Tem 17, 2008 7:16 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #13 |
|
o kadar yeteneğim yok ama ) ama eğer yapabilirim diyosan bilemem )) _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Prş Tem 17, 2008 10:35 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #14 |
|
Bu evin anlami yok artık benm icin
Yok bu dört duvardan bska niteliği
Sarilamayorum yorganıma eskisi gibi
Ve benim mi hatırlamıyorum bu yastık
Dolabıma bakıyorum yavaş yavaş
Ama üstündeki ayna bile yansıtmıyor beni
İçindeki eşyalar çok neşeli
Yok artık benim eski neşem
Pijamamın rengi solmuş iyice
En sevdigim pantolonum istemiyor beni
Kazagım itiyor beni dolabımdan
Basket topum kafama düşüyor
Yaklaşmami engelliyor dolabıma.
Televizyon acmıyor kanallarını
Kumanda algılamıyor bastığım tuşları.
Çatallar yemek yerine bana batıyor
Kaşık alıyor sevgimi kalbimden azar azar
Çay demleyemiyorum
Çünkü oda istemiyor artık beni
Duvarlar ustme gelmeye baslıyor
En sonunda gitarım anlatıyor olanlari
Ozaman anlıyorm herseyi
Evle beraber kalbimde sonmus aslında
Düşe kalka buyudugum evide yıkmısım hayallermle beraber
Ve agir agir gomulmusum soguk karanlgima... _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Cum Tem 25, 2008 1:34 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #15 |
|
Günlüğümün en baş sayfalarında buldum sana olan aşkımı.Oradan çıkartıp tekrar baş sayfalara taşıdım,sana rastladığım o Ankara’nın en sıcak ama sen kokulu gününde.Adını her telaffuz ettiğimde hissettiğim korkuyu halen parmaklarımın ucunda görebiliyorum.Ve o korkularla döküyorum seni bembeyaz sayfalara.O bembeyaz sayfalar buram buram sen kokuyordu kalemimin kömürü her değdiğinde.İsmini yazarken kömüre bile güzel bir koku verebilecek kadar içtendin sen çünkü.Ben seni severken gözbebeklerine bakmayı hayal ederdim bir yandan yolunu gözlerken.Sadece selam verip geçebilme şansını gözönüne aldığımda sokak tabelasını titretecek kadar derin bir oh çekerdim evimden.Sense onu sadece bir rüzgar zannederdin.Bilmezdin ki o benim en acı dolu,en güçsüz rüzgarımdı.Bilmezdin ki bu rüzgar sendin.Ve asla bilemezdin ki o rüzgarla senin her saç telinden gelen koku ciğerlerime hiç çıkmamacasına gömülürdü.Ama şimdi sadece ölüm korkusundan bahsediyoruz.Sadece geçen gün ölmüş birkaç insandan etkilenerek birbirimizden af dileyecek gücü bulabiliyoruz cümlelerimizde.Ben seni seviyorum demek istiyorum sense özür dilemek.Ben aşkımı haykırmak istiyorum sense kendini affettirmek.Ben ölüyorum ne olur bırakma beni diyorum, sense….sense sadece bana bakıyorsun!!!Bunu tamda Ankara’nın ölüm soğuğundaki en hasret kokulu gününde yapıyorsun!!! _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Pts Ağu 18, 2008 11:56 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #16 |
|
Aşk mis kokar
Aynı ölümün sonsuzluğu gibi
Aynı benim sana olan özlemim gibi.
Elini uzatırsın, dokunamazsın
Badem gözlerine bakarsın, boğulursun
Ve ben boğuldum gözlerinde.
Anılarımızı düşünürüm her gece
Yanlış zamanda çıktın derler ya
İşte sen yaptın o hatayı
Çocuktum, miniciktim
Sözler verdim sana, tutamadım.
Hayellerimiz vardı
Tiyatro oyunları gibi düzenli hayaller
Bütün senaryo sen ve ben üzerindeydi
Oyun prim yapmadı, yorulduk
Ve ben yine seni özledim.
Hiçbir elde sen yoktun
Hiçbir dudak sen kadar sıcak değildi
Ve hiçbir göz badem değildi...
Ayrıyken bile beraber gibiydik
Bakışlarımız kaçamak olamayacak kadar barizdi
Ama ben haykıramadım seni
Gözyaşlarımın tuzlu tadı boğazımı yakarken bile
Ben bunun acısıyla yaşadım.
Dillere destan sevemedim seni
Mektubunu savaş gazisi gibi gözledim
Ve ölümün tadı kadar sonsuz sevdim seni
Ama haykıramadım, yapamadım
Sense sadece farklı buldun...
Eskisi kadar küçük değildim,
Ama büyüyemedim
Ben senle milatta kaldım!
Milata senle başladım
Ve ayrıldığımızda çarmahtan inemedim...
Beraberinde tadım gözyaşlarımda kalmıştı.
Tuzlu, acı ve üzüntüyle dökülüyordu... _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Sal Ağu 19, 2008 12:03 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #17 |
|
Tutku dolu gözyaşlarım gözlerimden akıp giderken
İşte tam o anda aklıma geliyorsun.
Neden veya sebep döngüsünden farklı bir hatırlama bu
Bilinçaltıylada alakası yok
Sadece özlem dolu bir kalbin artıkları.
Küçük üç beş kırıntı yapıyor bunları
Ve o üç beş ayakta tutuyor beni,
Ama düşünmeden de edemiyorum
Üç beş kırıntıyla yaşarken şu an
O kırıntılar bütünken nası sevmişim seni
Nası özlem dolu sarılmışım sana
Nası elini tutarken ayaklarım dolanmış birbirine
Ve nası parçalanmışım sonra
Küçük bir küp şeker gibi... _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Sal Ağu 19, 2008 12:14 am Mesaj konusu: |
Mesaj: #18 |
|
Kapkaranlık düşlerimin küçük kahramanları vardı
O kadar küçüktü ki bu kahramanlar benden bile güçsüzdü
Ve ben bunlara tutunarak yaşadım
Yada yaşama umudu barındırdım beynimde
Melankolik bi dünyanın küçük artığı olma şerefine nail oldum böylece
Ve bi denizdeki tek bir dalga sesi gibi arada kaynadım
İşte bu bir şerefti,
Ve benim içindi!
Kalpsiz kralı oynamak istedim umarsızca
Kimse olamayacak kadar silik
Ve etrafa destek olacak kadar güçlü görülmüştüm nedense...
Off, yine neden!
Neden diye sora sora bu hale geldiğimi bilecek kadar kafam çalışıyordu
Ama veremeyecek kadar aptaldım...
Dünya o kadar büyüktüki hayallerimde
Kendimi bile bulamadım
Kendim denen insanı o kadar aramıştım ki
O kadar özlemiştimki onu
İşte bu yüzden kıymetim bilinemedi galiba
Ve en sonunda şu an yaptığım gibi karanlık mısralara gömüldüm...
Karanlık beni koruyacak tek gerçekti
Hatta gerçek olamayacak kadar güzeldi.
Çünkü beni alıp yok ediyordu
Ve mısraların arasındada bu cevabı buldum,
Ki kendime hep bunu isterdi... _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
metabolic DNA
Kayıt: Nov 20, 2004 Mesajlar: 1397 Nerden: istanbul
|
Tarih: Sal Ağu 19, 2008 2:16 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #19 |
|
gayet iyi gidiyorsun anlatımın gerçekten etkileyici. bekliyorum devamını. _________________ bin schon zu alt und zähl sie doch
kein Engel kommt um euch zu rächen
Heimlich werd ich auferstehen
Gott weiß ich will kein Engel sein |
|
Başa dön |
|
|
PlagueAngel Zehir Hafiye
Kayıt: Feb 15, 2006 Mesajlar: 219 Nerden: Ankara
|
Tarih: Çrş Ağu 20, 2008 8:48 pm Mesaj konusu: |
Mesaj: #20 |
|
metabolic demiş ki: | gayet iyi gidiyorsun anlatımın gerçekten etkileyici. bekliyorum devamını. |
teşekkür ederim ayrıca senin yazdıklarından da çok etkilendim senden bunu duymak sevindirdi beni çok saol _________________ umut düşmedikçe nüfustan da kayıt düşmezmiş...
nüfustan kaydın düştüğü an .. ki o an ölümün ismi artık resmileşirmiş...
umudun yitirilmemecesine hitaben...
her gün bir umut doğuverir... |
|
Başa dön |
|
|
|