bu gece ayrı bir siyah ve ayrı dökülüyor üstüme üstüme. yağıyor adeta gece,hiç itirazsız yağıyor..
saçlarıma düşüyor,düşme gece
yarın olduğunda ben hayla ağlıyo olucam
ve sen gecenin karanlığında
yalanlarınla dans ediyorsun düşen gecenin parçaları altında
son sarıldığın kızlada aynı dansı yaptın ve yapmaktasın..
soğuk dokunuşlarla ürpertirken sen kadınını ben ağlıyorum
ve yarın olduğunda ben hayla ağlıyo olucam
bak o bizim 3 katlı evimiz ve teker teker yıkılıyor katları gecenin düşen parçaları altında sen dans ederken yalanlarla
evimiz yıkılırken ben ağlıyorum
ve yarın olduğunda ben hayla ağlıyo olucam..
düşen gecenin parçalarında... _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Yolda yürürken aramayacaksın aşkı ya da oturup içerken düşünmeyeceksin onu,bu şekilde bulduğumuz aşklar her yalan çünkü.. Elinden tutup çektiğimiz,bir süre sonra çekmektne bıkıp,karşımızdakileri suçlayarak ayrıldığımız aşklar var ya hepsi yala
Bir yolda yürürken önüne pat diye düşebilir akş ama sen aramayacaksın,ararsan saklanır,tıpkı bir suçlu gibi..Kaçar aklının ucundan geçmeyecek yerlere.Ama birgün olup da ansızın,sen onu aramadan düşerse aşk önüne,kırılırsa ve paramparça olursan sen sadece parçaları toplamakla uğraşacaksın ve yine yaşayamayacaksın aşkı.Parçaları birleştirsen de hep bir eksik yan olucak, o eksiklik de hep sende kalacak,ne aşk dediğin adamda ne de yolda
Bu kadar da kötü değil aslında aşk,yaşayabiliyosan onu beş dakika bile..Unutturmaz mesala kendini asla,kalır hep seninle,bu iyi mi kötü mü?Bu da kötü aslında,unutamazsın çünkü.Saplantın olur aşkın zamanla,onu ararsın herkesde bulamazsın,bulamayınca kendi kusurlarını öne çıkarmaya çalıiıp soğutmak istersin kendinden bu da olmazsa sen başlarsın aramaya kusur
Yalancıda olursun eğer aşıksan,unuttum dersin,geçmişte kaldı dersin.Bazen en yakın arkadaşlarına bile söylersin unuttum diye.Adını duyduğunda için hep acır ama belli etmemeye çalışırsın,sahte gülümsemeler ardında sahte olursun sen de..
Ağlamazsın artık kolay kolay herşeye,ama bir şiir okuduğunda..Bir şarkı duyduğunda mutlaka onu anımsatacak birşey bulursun ve ağlarsın..
Onunla adını yanyana yazmaya korkarsın,yazamazsın asla.Hep acaba dersin ve hala olabilir mi diye düşünürsün..On asla unutmayacağını bilirsin bunu kendine bile yediremezsin,söyleyemezsin kimseye,sevgini haykırmak en büyük yalandır zaten sana..
Kendine bir defter sayfası seçip,onun adını karalarsın bir köşesi bile boş kalmayacak şekilde,sonra karalarsın hepsini hüzünlenip ve sinirlenip..Saate bakmak için telefonu alırsın,saatle yetinmez mesajlara bakarsın..Silmişsindir diğer herkesin mesajını,bir tek onunkiler kalmıştır.Silersin hepsini anlık bir sinirle,silerken okumamaya çalışırsın,çünkü okurken daha kötü olucağını bilirsin..
Kapatırsın gözlerini uyumak için,hasret kalmışsındır uykuya onca uykusuz geçen geceden sonra.Kapatırken gözlerini yaşlar gelir birden,gömersin yüzüne yastığa ve ağlamaya başlarsın..sonunda yorgun düşüp uyursun..Kalkınca ıslaklık hissettiğin yastıktan,hatırlarsın neden ıslak olduğunu..Mesajları okumak istersin ama yokturlar,pişman olursun birden.Neden diye düşünürsün,neydi onu bu kadar özel yapan..terk edişi mi?
Lanet edersin aşkın önüne düştüğü o güne,senin de parçalarını birleştirdiğin o güne.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Edebiyatın romantizm akımından etkilendiğin ve yaşamını bu yönde yönlendirdiğin kesin bir şey fakat daha farklı akım tarzlarında kendini bulmayı hiç denedin mi? Yalın bir dilin var fakat cümleleri ne kadar uzatsanda dönüp dolaştığın yer biraz aynı gibi.
Eğer yazıların içindekileri boşaltmaksa iyi yapıyorsun fakat illa ki edebi değerleri olan bir şeyler vermek istiyorsan kıstaslarla kendini kısıtlama ve insanlarla ortak dili konuşmayı, hayatı yaşamayı ve anlatmayı tercih etmelisin. Bizim dönemimizin en fazla sürüklendiği akımlar gerçek üstücülük ve romantik akım olduğundan dolayı sürekli bir tıkanma yaşıyor, yazılarımızı gerçekliklerle bağdaştıramadığımızdan dolayı edebi anlamda kopmalar yaşıyoruz. Sakın yanlış anlama tabii ki bunlarda yazılacak fakat hep aynı konu üzerinde yoğunlaşırsan aradığın olgunlaşmış yazıları gerçekten yazabilirsin fakat seninde fark ettiğin gibi tıkanma ve üretememe sürecine girersin.
Yalın bir dili sahipsin ve özverili olarakta içtensin, bence kendini daha da geliştirmeli ve daha da fazlasıyla üretken olmalısın. Yazılarının devamını bekliyorum hoşçakal. _________________ MAVİ LİMAN
Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...
Ama farkındayım kanayan yaranın ve bunu yazmalıyım buraya, sana cesaret vermek adına... Oku ve yoluna devam et bence...
KÜLLENDİ SANA OLAN AŞKIM
Küllendi sana olan aşkım - bayatladı yaşam benzeri
Çözüldü ölüm gibi, içler acısı bir öyküydü
Koparıp atsam bu acımasız aşk şarkısının telini
İkiye parçalasam gitarı - sürdürmek niye bu güldürüyü!
Ne var ki o küçük o tüylü canavar anlamıyor
Neden daha karmaşık yaptığımızı yalın olan her şeyi
Ben alınca içeri koşup senin kapını tırmalıyor
Ama benim kapımı tırmalıyor sen alınca içeri.
Çıldırabilir insan böyle koşturmaktan, gerçekten
Biliyorum daha çok küçüksün, küçük duygusal bir köpek,
Ama duygusal olmaya da karşıyımdır ben.
Neye yarar son perdeyi uzatıp işkenceyi sürdürmek?
Güçsüzlük değil suç demeli duygusallığa aslında
Yumuşayınca yine barışmaya söz verilir
Sonra homurtular yeni bir gösteri için daha
Tadı tuzu kalmamış "Aşkın kurtuluşu için" denir.
Daha en başta tazeyken korunmalıdır aşklar
Atmalı o aşk dolu "Daima!" ve o çocuksu "Asla!"ları,
"Söz vermeyin!" diye bağırıyordu trenler,
"Söz vermeyin!" diye mırıldanıyordu telefon telleri.
Yarı çatlak ağaç dalları ve duman karası gökyüzü
Uyarıyordu bizi, ama haberleri yoktu onların,
İyimserliği yalnızca öğretilmemiş yalınlık gördüğümüzü,
Ve büyük olmadığı zaman daha güvenli olduğunu umutların.
Ayık kalmak gerekir ve tartmalıdır ayık kafayla
İlişkinin değerini, benimsemeden önce-zincirin öğretisidir,
Söz vermemektir göklere ama hiç değilse vermektir toprağa,
Söz vermemektir ölüm ayırana kadar, ama hiç değilse bir yaşam vermektir.
"Seni seviyorum" demeli insan aşık olunca.
Çok acı oluyor sonra aynı ağızdan duymak yıkılışını
Yalanlarla, küçümsemelerle ve alaylarla
Ve bunlardır aldatmacaya döndüren kusursuz sandığımız dünyayı.
Farkına varmaz aşkın insan.
Söz vermemeli ve en iyisi
Öyleyse neden çekeriz insanı, atlarmış gibi yalan seline
Uçup gidene kadar elbette güzeldir imgesi.
Aşık olmamak en iyisi, bilmeliyiz, aşk varmaz bir geleceğe .
Uyuyup duruyor zavallı köpeğimiz, yeter bizi delirtmeye,
Bir senin kapını tırmalıyor patileriyle bir benimkini
Artık sevmiyorum seni; ama niyetim yok senden af dilemeye
Sevmiştim bir zamanlar; bunun için işte, bağışla beni.
Yevgeni YEVTUŞENKO
Çeviri: Özdemir İNCE - Yusuf CEMALİ _________________ MAVİ LİMAN
Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...
Nefessiz kaldım sanırım artık,
Dayanamıyorm bu gidişe,elimde olmadan değişen bnca şeye,yapılan tüm haksızlıklara,
Dayanamıyorum göz göre göre ülkemin elden gitmesine
Herkes Avrupa'da,Amerika'da yaşamanın hayalini kuruyor.
Kendi cennetini kurmaya çalışıyor bir yerde.
Ama Türkiye ölüyor,gün geçtikçe daha da kötü oluyor.
On biz yaşatmalıyız,kaçmamalıyız ondan
Hele de O'nu bu hale getirenlere asla!
Türkiye'm de nefessiz kaldı artık
Ama O dayanıyor,
Bunca yıllık tarihinin inadına direniyor!
İnanıyor hala geleceğe,
Kimsenin görmediği umudu O görüyor!
Zengin olmak uğruna satılıyor ülkem,
Bunu yazarken ben ya da okurken siz,
Anlaşmalar yapılıyor şunada bile ülkem,ülkemizle ilgili!
Durduramıyoruz
..Ama şimdi durduramıyoruz bu sonrası için de geçerli değil ki!
Durdurabiliriz..bunun için inanç ve bilinç gerekli
Geri kalan herşey Türkiye'mizde var zaten
Türksek eğer bir Türk gibi yaşamalıyız
Dürüstçe!Özgürce!
Yanlış anlatılmamalı tarihimiz
Sor işaretleri olmamalı gözlerde
Yanlış ya da kötü değil çünkü Türklük.
Eğer tiksinen varsa Türklüğünden,
Durmasın daha fazla
Türkiye'nin kendine düşman ve Türkiye'yi sömürenlere ihtiyacı yok zaten
O'nun bize ihtiyacı var
Yaşıyosak eğer burda,kanımıza işlemişse Türklük,
Her nerden göçüp gelmişsek gelelim,
Türkiye'yi kurtarması gereken biziz
Çok güçlü gerçekten Türkiye,
Dayanıyor son gücüyle ama ona yardım etmemiz gerek
Merak etmesin Türkiye
Çünkü biz yanındayız!! _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Neden yaşıyoruz?
Neden ve nereden geldik buraya?
Kim getirdi bizi?
Birine tapmak ve hayatımızı ona bağlamak için mi geldik?
Sırf bunun için mi tüm bunlar?
Hiç sanmıyorum..
Eğere öyle olsaydı gelimezdi Dünya ibadetimizi yapıp çekip giderdik.
Gerek kalmazdı icatlara
Nüfusumuz artardı sadece.
Hep gerilemeye sebep olmadı mı din?
Katolik Kilisesi,yobazlar..
Gelişmeyi,öğrenmeyi,gerçekleri görmemizi engellemediler mi?
Bölünmeye yol açmadılar mı?
Açalım gözlerimizi ve bakalım lütfen!
Türkiye bölünmedi mi?
Birincisi yobazlar ve teseddürlüler
İkincisi buna karşı çıkanlar
Üçüncüsü nereye kayıcağını bilemeyen bilinçsiz toplum..
Daha doğrusu bilinçlendirilmemiş..
Bilinci kapatılmış toplum..
Birinci grup daha zengin nedense
Başka birileri besliyor olmasın sakın onları!
Onlar satıyor olmasın sakın ülkeyi!
İkinci grup da susturuluyor olmasın sakın zorla!
Ama 14 Nisan'da aldılar çok güzel cevaplarını,daha da alıcaklar!
Yeterli görmeyeceğiz çünkü bunu
ASLA!
Buraya kadar getirdilerse eğer bu din ve para savaşını
Alıcaklar tüm geldikleri yolun karşılığını
GERİ DÖNEREK!
Çünkü bu karşıt insanların paradan daha önemli birşeyleri var
Vatan sevgileri!
Hala geriletmiyor mu din bizi?
Parçalamış ülkemizi fark ettirmeden
Şimdi karşımıza geçmiş gülüyor adeta..
Yine parayla satılmış din..
Başka iğrenç bir din dayatmasına daha gelelim!
Zorla işletiliyor içimize din!
Lise de zorunlu yapıldı
Neden?
Kendilerine çekebilicekleri insanları zorla buluyorlar artık
Peki niye kimse karşı çıkmıyor?
Türkiye bir İslam devleti değildir,Laiktir!
Böyle bir dayatma olamaz!
İmam Hatip liselerine kolaylık sağlamaya çalışıyorlar
Neden?
Daha kolay ele geçirilsin ülke diye!
Açın gözünüzü artık
Bırakın uğraşmayı gereksiz bir sürü şeyle
Yılın en populeri olmakla..
Çünkü yarın okuyabileceğin bir yer kalmıyacak
Karanlığa gidiyoruz git gide!
Gördüğünüzde bu konularla ilgilenmiyorum demeyin
ASLA!
Türksen dememelisin zaten
Ama sen gözü paradan ve kızdan başka birşey görmeyen gençsin!
Tek isteğin sosyallik
Türkiye olmasa da yaparsın bunu nasılsa!
Sen nerelere geldi Türkiye görmesen de olur!
Türkiye'nin geleceği şimdiki nesil olamaz
Çünkü onlar duyarsız ilgisiz!
Hepsi değil ama
Var onlardan da gözünü açmış olanlar
Ve bırakmazlar geleceği para düşkünlerine..
Onlarında var satılamaz ülküleri !! _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Uzanmıştım yatağıma geçen gece
Çok olmuyor aslında dün
Leonard Cohen-Famous Blue Raincoat dinliyorum,
Hafif ağlamaklı eşlik ediyorum şarkıya
Dışarıdan gelen sokak ışıklarına takılıyor gözüm
Doğrulup yatağımdan,pencereyi açıp içime çekiyorum havayı
İlk defa nefes almış gibi
Senin aldığın nefesi almak huzur verici
Bir yandan acı ve kasvet dolu geliyor
Dışarı çıkamamamın nedeni de bu sanırım
Hvada acı ve kasvet var..
Sanki hafızamı kaybetmiş gibiyim
Ve yeniden yaşıyorum geçmişimi
Ne kadar uzak kalmışım insanlara,
Anlayamıyorum davranışlarını ne bu yaptıkları?
Dostluk?Aşk?
Kelimeler var sadece aklımda,anlamlarını yitirdiğim
Pencereyi kapatıp dalıyorum odama
Bir duvar çıkıyor karşıma
Önceden beyazmış sanki
Şimdiyse karalamalar var üstünde
Sanırım benim eserim
Hep bir isim var karalamalarda,üstü çizilmiş
Kötü biri heralde
Telefonuma bakıyorum,hep ondan bahsetmişim
Geçmişi anlatmışm
Unuttum demişim herkese,
Biraz da yalancıymışım
O isimde yalanmış aslında
Öyle demişler bana..
Rüyamda görüyorum bunları diye düşünüp uyudum
Elimi yastığn altına koydum
Kağıt hışırtıları..
Sanırım bu açıklar herşeyi
Ben de yalanmışım aslında
Geçmişte saklanıp,başka hayaller kurmuşum
Tomarla kağıt,resim..
Acıyor yazmışım,sol üst köşem
Şimdi de acıyor,her zamankinden çok hem de
Kimi özledim..Kimi kaybettim
Arada kimleri unuttum
Maske varmış yüzümde
İyi bir tiyatro oyuncusuymuşum
Lafı uzatmadan bir yalancı ve sahtekar!
Yaşayabilir miydim bunlar peki?
Umursamazsan evet
Umursamamak kolay olsa evet
Ama kolay değil artık
Saklanarak yaşamak da..
Acıyı solumak da kolay değil
Olmamış zaten asla..
Tek başına yürümek her yolda
Sadece senin seni anlaması
Yalanlarınla yaşamak
Kendinden nefret etmek
Şiirler okuyup asla böyle olamayacağını bilmek
İnan hiç kolay değil
Hiç bir zaman olmadı
Olmıyacak da
Her gece hafızanı yitirmeyi dilemek
Kaybedince herşeyi yeniden yaşamak
Her seferinde aynı acıyı çekmek
Bir şarkıyı duyduğunda bir anlamı olduğunu bilmek
Zor,her zaman olduğu gibi
Hele teksen,
yalnız değil tek
Çok insan var yanımda,
Ne olduğunu bilmeden anlıyorum diyen
Onlara inanmış gibi yapmak
Beş dakika sonra tüm söylediklerini unutmak
Her seferinde aşık oldum sanmak ama asla olmamak,olamamak
Kolay değil,olmıyacak da
Mecbur yaşıyıcam sensiz de
Ama hatırlıyıcam yine de nedense
Belki günün birinde başka biri olucak
Seni unutturucak ya da daha çok hatırlatıcak
Hatırlamamayı özliycem belki
Daha çok seni de özleyebilirim
Şuan tüm bunları,rüya sanan birinden beklemek
Saçma bir umut
Umudun da ötesinde,daha da soyut
Şimdi tek bildiğim
Baktığım her posterde bile seni hatırlıycak olmam
Sokağa çıkarsam tek nedenini seni raslantıyla görmek istemek
Seni görürsem sarılmak,herşeyi anlatmak istemek
Ama yapamamak,sen yeterince uzaklaşınca ağlamak..ağlamak..
Seni duvardan,yazılardan heryerde silmek ama yine de
Küçük bir anıyla herşeyi yeniden hatırlamak
Kolay değil olmayacak da..
Biliyorum.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Hani uyanırsın bazen,gece nasıl uyuduğunu bilmeden, o günün aynı acıları getirmemesini dileyerek bu sabah da o günlerden işte.. Yine sıyrılıp kurtulamamışım acılarımdan..
Unutmak için tek ilaç, gazete kağıdına sarılmış ucuz şarabındır.Unutmaya yetmezse de uyumak için belki.Yine kim yanındaki? Senden önceki kimdi? Seviyor musun beni gerçekten? Yalan mısın sen de? Yoksa seni tanımayan beni yalanım?
Bir yerden sonra umursamazsın ya insanları,öyle birşey bu da.Unutmak.Birkaç gün mutluluğu tatmak,sonra her zamankinden daha da büyük bir acıya dönüşmesi bunun..Hem kendini,hem onu üzmek sebepsiz yere..
Ama kurtulabilsem içimdekinden,tükürüp atabilsem üzmezdim kimseyi.Şimdi doldurmak zorunda kalmazdım sokakları sigara izmaritleriyle.Yeni biri,unutmak için dedim,ama unutmak ne demek ki?Keşke bittiği yerde koparıp atabilseydim seni.Neyse olmuyor işte..
Yine akşam oluyor,terapi saatim yaklaşıyor.Yine yalan bir aşk belkiyor beni bu akşam.Elimi ısıtıcak,dudağımı ıslatacak,mutlu edecek.Ama yarın onu hatırlıyor olucak mıyım?
Bana sarılında bir sebep bulup sıyrılıcam yine kollarından.Tuvalete gidip kendimle yüzleşicem.Biticak o da o akşam ama yarın..
Beni bu duruma getiren ne yapıyor bilmeden yaşıycam.Bu artık onunla benim meselam değil.Sadece benim.Benim ve yalan aşklarımın
Yine bir gece,sarhoş dansı yapıcam sokaklarda,hissiz sigaranın zehirini akıtıcam içime.Yanıcak canım git gide.Ama bunu kimse bilmiycek,herkes gönül eğlendiren biri diyecek bana.Desinler..Kanıtlama çabam yok ki Dünya'ya kendimi,kendi halimde bir ayyaşım ben..Gece nasıl uyuduğunu bilmeyen,sabahtan korkan..
Akşam üstleri yakışıklı buluyorum Dünyayı tam ben çakırkeyfken,bir hoş.Ateş etrafında,ne yaptığını umursamayan insanlar.. Gece onlar da gidince karanlık,içten sevdiğin biri de olmayınca yanında,iğrençtir geceler, o gece ve ehr gece nasıl geçer bilmezsiniya ağlamaktan yorgun düşüp uyursun ya da sarhoşluğundan bir süre sonra sarhoş da olamazsın da neyse..
Ah,yine mi sabah? Yine mi bu iğrenç duygu? Her sabah böyle monoton döner hayat. Tek değişiklik bu sefer nasıl bitse bu ilişki düşüncesidir
Her bittiğinde alabildiğine özgürsündür.Tanırsın yeni birini,sımsıcak,canım dersin.Yarın anlarsın değil canın falan.Ne kadar devam eder bu?
Düşünmeye gerek yok bunları.En azından cevapsız şeyleri
Bazen durup düşünmek gerek aslında dimi,nereye geldik ne yapıcaz artık? Düzelmek gerek,durmak gerek!Her sabah işkence olmamalı artık,bir gece de güzel bir yarının hayalini kurarak uyumak..
Şimdilik çok uzak bunlar.Ama şimdilik.Gün olucak birinin gerçekten içimde bir yerde yeri olucak,ne o gidicek ordan ne ben atıcam onu..Ama şimdi yine sarhoş dansını yapma zamanı benim için.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Yazdıkların çok içten. Bunun dışında herhangi bir şey söylemek anlamsız geliyor. Keyifle okuyorum (dayanamadım _________________ -Abi şimdi buraya illa ciddi şeyler mi yazmak lazım?Hebele hübele yazsak?
-Lan manyak mısın?! Romantik ol olm azcık. Biraz da karamsar takıl. Şimdi bu moda
-Hmmm tamam
"Gözlerin ıslanmış kadınım. Yağmur mu yağıyor yoksa?" Oldu mu
ağıran akşamın derinliklerinde
ayak sesleri duydum
pıt pıt...
bir sevgilinin ayak sesleri
üşendim arkasından gidip
kalmasını sağlamaya
yada üşenmekten başka birşeydi bu
gururumu o anda o yerde bulmak istemek gibi
daha sonrada bulabilirdim belkide gururumu
ama o an olmadı bu düşünce
olmadı benimle birlikte
pıt pıt...
bir çift ayak sesi duydum
kimsenin uğramadığı koridorumda
bir sevgilinin ayak sesleriydi bu
dağılan parçaları toplamaya gelen
toplanamayan asıl parça ben
pıt pıt.... _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Şimdi kaybettiklerimi düşünüyorum da,düşünmek acı veriyor sanki.Kestiremedim bu duygu ne? Bazı kaybetmeler iyi hoş aslında, zaten acı veren bunlar değil.Uzun zaman önce senin için kayıp olan birini görünce bir anda miden bile acıyor, için bir büzülüyor. Geçmiş geliyor aklına iyi mi kötü mü olmuş acaba? Yine karar veremiyorsun buna da..Neyse.Görünce karşında, konuşabilicek yüzünüz varsa eğer hala, eskiden bahis açılınca, aptalmışım ben, hala da öyleyim diyesiniz gelmiyor mu? Nadiren de iyiki deniyor tabiki..
Sonra kıyaslamalar oluşuyor. Şimdi kimleyim?Onun burası,şunun şurası..Geçmiş ulaşılmaz geldiğinden ve insanoğlu bu ulaşılmazsızlıktan tanımsız bir şekilde büyülendiğinden geçmişin peşinden koşmaya başlar. Oysa ne önemi vardı geçmişin? Değer bilmeziz biz,değer bilmez!
Gerçi "Yanımdakiler beş para eder mi acaba?" demeden de duramıyorum.Neden tüm soruların cevabından emin olup kendimi üzeyim ki zaten? Böylesi daha bir hoş "büyü". Bu büyüyle yine dönülür gerçi geçmişe, ne kadar gereksizse de.Geçmişe dönmemizin nedeni artık yanımızdakiler leş bir topluluk olduğu için midir yoksa biz bir leş olup, bizi anca geçmişimizin kabul edeceğinden mi?
He bir de, şu var ki geçmiş artık kabullenir mi bizi? Hiç bir şey kesin olamayacağından sadece geleceğe baksak ya!? Yok olmaz, illa büyülenip kalıcam oralarda.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Sanırım gözüm bozuldu..Mizahım bozuldu, aklım bozuldu..
Kalmadı bana kalıcak tek birşey bile,
kaybettim kendimi..
Sanırım nereye gittiğimi yine bilmiyorum,
gittiğim yerde ne olacak bilmiyorum..
Bilmek de istemiyorum bazen,
neyi değiştirir çünkü?
Yeni yanlızlıklar keşfetmeye mi yoksa?
Ya da yeni bir melankoli..
Gitmek mi koyuyor bana
yoksa gittim sanarken aslında gidememek mi
hep bir parçamın burda kalıcağını bilmek mi?
Bilmem..
Sanırım bilemiyicem de yaşayana kadar tüm bunları.
Yaşamak.. yaşamak..
Tüm bunları yaşamak zor olucak sanırım.
Korkutuyor beni tüm bunlar, irkiyorum hayattan öyle ki yaşamaktan.. Sanırım fikrim bozuldu..
Zihnimi kaybettim..
kaybedilmeyen şeyleri kaybettim, yitirdim..
Duygularımı uçurdum..
Kanatlandırdım pencereden dışarı bıraktım..
Şimdi yaşamak zor geliyor korkutuyor..
Ön sezimi kaybettim ne kaldı şimdi bana geriye?
Korkum hatta korkularım, yaşama korkum, nefes alma korkum.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Melek, sanırım sıkılmıştı artık sonsuz yanlızlığın
Sanki, ruhu dilenmişti yanlızlığı
ve şimdi harcıyordu, yavaş yavaş..
Şeytan; yoktu içinde bir tutam bile aşk,
tutkunun esiriydi,
yalan yüzlüydü!
Melek, bir yalana aşıktı,
Kızıl yapraklı bir ağacın altındalardı bu kez,
Yalan en acımasız şeydi belki dünyada
Bu kadar çekici olabilir miydi bu yalan,
vu bu kadar yakışır mıydı meleğe masumluk
Yalanlar söyledi,
inandırdı aşkına sonunda ya şeytan,
melekten mutlusu yoktu
Şeytan, zehirli tutkusunu akıtmıştı meleğin içine
Yüzünde belirsiz bir mutlulukla..
Diğer bulaşmayı beklerken melek,
terkedilmenin ani, sokul kesen vuruşu
yıkılmış bir dünya,
çökmüş cenneti başına,
ağlamış usulca bir ağacın altında
onu beklercesine
ama yalan
Ah, kahpe yalan! _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Çok sıkıldım,
Ölsem biri beni bekler mi geri?
Ne fark eder ölüm bekler..
Sesine hayran kaldığın gitarın bile
sana bozuk geliyorsa bir gün
daha yakınsındır ölüme her gün
çiziminin yarısında kaçıyorsa ilham perilerin
ya da uyanıyorsan korkulu terk edilişinle
yaklaşıyorsun ölüme her an
en sevdiğin dergi, gazetede bir köşe
artık tatmin etmiyorsa seni,
tutmuyorsa elinden kimse
yanlızlık soluyorsa boynuna
her gün biraz daha yakınsın ölüme
saatin tik taklarına ağlıyor,
gülüyorsan ölüm haberlerine
bir parçanı daha kaybettin bugün..
kıpırtısız yatıyorsan yatağında
uyanamıyorsan rüyandan bir türlü
belki de sen öldün.. ?! _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Mutlu, umut dolu herşeye mavi derdik ya hani
Şimdi soldu maviler..
Odamızı boyamıştık ya maviye
Şimdi paralandı duvarlar..
Bir şiir kitabımız vardı mavilikteki sevinçler diye
Basılmamış hala, kandırmışlar
Mavi hüzünler yaşıyoruz şimdi
Mutluluğun hüznünü..
Mavi özeldir herkes için
Ayrı bir havası vardır
İçinde sevgiden parçalar taşır
Bir avuç da umut
Şimdilerde hüzün taşır olmuş maviler
Mavi dereceden üzüntüler..
Tek değişen mavi miydi sanki
Hatta belki de mavi hiç değişmedi
Sadece biz değiştik sonra da masum maviyi suçladık
Kendimiz sıyrıldık gittik işin içinden
Mavi kaldı oracıkta
Mavi dereceden üzüntüler.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
"Ölüyorum" dedim bugün "zaman beni öldürüyor". Cevap yıktı beni, duvardan duvara vurmak istedim kendimi."Aşk" acısı çekiyorum dedi. Ölüyordum ben oysa. Ölüm sebebimin kanayan kalp sanıyordu. Yanılmıştı.Kanayan yer orası değildi.Tüm benliğimle kanıyordum, hasar görmüştüm, enkazın altında sıkışıp kalmıştım. Bir de aşk diyorlar bana. Aşkla karşılıklı sevmeyiz zaten biz birbirimizi. Birbirimizin adını duyduğumuzda kaskatı kesiliriz. Sonra ayrılıp yolumuza devam ederiz ve yollarımız ASLA kesişmez.
Kötü birşey mi ki bu? Hayır nefret güzeldir. Sınırlı nefret herşeyden güzeldir. Geçmişe nefret eskiye nefret. En önemlisi de sinirini bozanlara ve sana nefret kusanlara sonsuz nefret. Sonsuz da güzel oluyormuş. Bir yanağıma tokat yediğim insanlara neden diğer yanağımı uzatıyım? Salak mıyım ben? Uzatmanın aksine tokadına, yumrukla karşılık veririm. Morartıcı mı olur yoksa öldürücü mü orasına ben karışmam sadece olayın başlangıcı ve düğümü beni ilgilendirir. Gerisi ona va dayanıklılığına kalmış.
He bir de "hrr"lamam için illa arkamdan vurulmayı ya da tokat yemeyi beklemem. Dişini gördüğüm anda "hrr"larım. İyilik görmeyeceğim hatta iyilik karşısında hasar göreceğim bir iyiliği asla yapmam.Çünkü düşük değilim.Asla da olmadı"K"
Bunları anlamayıp ısrarla monitöre ya da fanzin kağıdına boş boş bakanlar olmayacak mı? "Elbette" olacak. Olsun, zaten beni anca bu mutlu eder. Boş beyinler, boş boş bakar. Muhalefet için kendi aklına bile yatmayan şeyleri geveleyenler ise daha da boş!
"hrr","tokat","yumruk" ve benzerinin mecaz ya da en azından "hrr"ın mecaz olduğunu bile anlamayıp köpek ulan bu diyenler de çok boş bakar! _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Buz gibiyim şuan
Soğuk, bulanık
Herşeye yakın..
Kırılıp parçalanmaya ve eriyip gitmeye
Dışıma vuruyorum gözyaşlarımı
Yavaş yavaş akıyor bedenimden
Bir yandan da kırılıyorum kendimi
Buz gibiyim şuan
Sıcak, duru
Herşeye yakın..
yalnızım kendimle
Hem sevmiyorum kendimi
Hem de özlüyorum eski beni
Buz gibiyim şuan
Bir damla daha eksik
Bir damla daha yoksun herşeyden
Biraz daha yakın herşeye
Donup kaldığıma pişman
Yavaşta süzülmeme ise kin doluyum
Buz gibiyim şuan
Zamanla yitmiş,
Bir avuç su
Paramparça aynı zamanda
Var ve yok arasında
Buz gibiyim buz.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Yemek yerken boğazıma takılıyor artık
Minnettarım ama aklıma onlar geliyor
Bu yemeği hiç yememiş,
Yiyememiş olanlar
Nedenini bilmedikleri bir yoksuluk içinde
Nefes alırcasına yaşıyorlar sadece
Zayıflar, buna rağmen biraz da olsa umutları,
Biraz da olsa inançları var
Onları kimse düşünmedi,
Kimse ekranlardan bakıp üzülmekten ötesini yapmadı
Çünkü çok fazlaydılar,
Bize göre fazla gereksizdiler
Yine de haykırıcakları bir televizyon,
Bir dergi olmadı, hiç olmadı hem de..
Küçük bir kız çocuğu geliyor aklıma
Bulduğu taşlardan kendince oyunlar türetmiş
Ablasının yerde uzanan ölü vücuduna bakıyor bir yandan
Ve yolun kenarında kopmuş bir kol daha
O da abisine ağit
Kurtulmak tek arzusu olmuş şimdiden
Afrika'da herkes böyle yaşıyor işte
Açlar, mutsuzlar
Kurtulmalarının tek yolu ölüm şimdilik
Birşeyler yaparız
Evet istersek çok şey yaparız hem de..
İçimizde sızlayıp duran o yeri böylece durdurabiliriz.. _________________ kibarcık
inanırım ki; insan eninde sonunda her şeye alışır.
Ah şu lanet olası duygu..
Seviyorum..
Seviyorum..
Yıllardır duraksız seviyorum seni/sizi
Adını/zı bile bilmiyordum
Yeni öğrendim
Yıllar sonra bugün öğrendim..
En değer verdiğim isimdir artık adın/ız
Ah, o adam
Yıllar önce, çocukken sevdiğim o adam
Nerdesin/iz şimdi
Kimin omzuna attın/ız beyaz kolunu/zu
Kokun/uz kimin üstünde?
Bir resim bile bırakmadan bana,
Bir adres, mektup yollayabileceğim
Nereye böyle
Alel acele?
Dut gibi sarhoştum ya o gece
İyi geceler deyip önümden geçtiğin/iz o gece
Sen/size de biliyordun/uz ağladığımı
Görüyordun/uz gözümden süzülen, seffaf damlacıkları..
Tek avuntum beni görmüş olman/ız be adam..
Tek umudum, adımı biliyor olma ihtimalin/iz
Yüzümü hatırlıyorsundur/hatırlıyorsunuzdur belki?
Ya da sana/size ne kadar yakın olduğumu
Çok seviyorum
Senin/sizin sevmeyi hiç bilmediğin/iz kadar çok
Yaşımdan başımdan çok seviyorum hem de
Bu umutlar beni yaşatan sayılı sebeplerden
Nefesimin içime işlemesini sağlayanlar onlar
Sevmiyeceksin/iz asla biliyorum
Yetinmeyi öğretti bana yıllar merak etme/yiniz
İki dakikalık bir konuşma
Yanına/yanınızda kardeşin olarak oturmak bile yetiyor
Varlığını/zı bilmek
Başkasının yanında olduğunu/zu bilmedikçe yeterli bunlar
Ah adam ah..
Düşünmesem ya artık seni/sizi
Düşünmemek kolay olsa
Ya da unutmak..
Bir saniye durmam siler atarım seni/sizi
..
Atarsam nefes alamam ki,
Yaşıyamam düşüncen/iz olmadan
Silüetini/zi görsem de yeter
Unutmaya çalışmak ne zor işmiş,
Seni/sizi başka kollarda aramak
Kimse sen/siz değil,
Ah be adam ah..
İçime atayım bu duyguyu da
Kimse bilmesin
Ne denli sevdiğimi
Nasıl sevdiğimi
Seviyorum diyebiliyorsam burda bu kadar rahat
Sen/siz duymayacağın/ız için
Bir şiir olduğu için
Sana/size nasıl denir ki "seni seviyorum"
Senden/sizden başka kime dersem bunu
Artık kirli bu söz
Ah be adam ah..
Şiirlerimin ebedi sahibi
Gizli saklı herşeyim
Tutuldum size affedin
Yıllardır sevsem de
Biraz siz, biraz da sensin hala
Herşeyden ötesiniz benim için
Seni ve sizi seviyorum..
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
