Aziz Nesin(Doğum: 20 Aralık 1915 - Ölüm: 5 Temmuz 1995)
Aziz Nesin (asıl adı Mehmet Nusret) mizah, kısa öykü, tiyatro ve şiir dallarında pek çok yapıtı bulunan Türk mizah yazarı.
20 Aralık 1915'de, İstanbul Heybeliada'da doğan Aziz Nesin, 1925'te İstanbul Süleymaniye'deki adı daha sonra İstanbul 7. İlkokul olarak değiştirilecek olan "Kanuni Sultan Süleyman İptidai Mektebi'nin 3. sınıfına girdi. İki yıl Darüşşafaka Lisesi'nde okuduktan sonra, 1935'de Kuleli Askeri Lisesi'ni, 1937'de Ankara'da Harp Okulu'nu bitirip asteğmen oldu. Son olarak 1939'da Askeri Fen Okulu'nu bitirdi. Bu dönemde bir yandan da Güzel Sanatlar Akademisi Süsleme Bölümü’ne devam etti. Bir röportajında ona bu eğitim hayatının ‘Fikri takip’ dedikleri şeyi getirdiğini belirtmiştir.
Çalışma hayatı aslen Ankara Harp Okulu'nu bitirmesinin ardından asteğmen rütbesiyle orduya katılmasıyla başlamıştır Nesin'in. Ardından da subay olarak Anadolu ve Trakya’nın çeşitli yerlerinde görev yapacaktı.
1941'den başlayarak 2. Dünya Savaşı yıllarında 2 yıl Trakya'da çadırlı ordugahta görev yaptığı bilinir. 1942'de Erzurum Müstahkem Mevkii İstihkam Taburu Bölük Komutanlığı'na atandı ve bir bomba kazasında yaralandı. Erzincan'da depremde yıkılmış bir cephaneliğin boşaltılmasıyla görevlendirildi. 1944'de Ankara'da Harp Okulu'nda açılan ilk tank kursuna katıldı. Aynı yıl Zonguldak'ta uçaksavar top mevzileri yaptırmakla da görevlendirilecek ve üsteğmen rütbesindeyken “görev ve yetkisini kötüye kullandığı” suçlamasıyla askerlikten uzaklaştırıldı.
Askerlikten ayrılmasının ardından bir süre bakkallık, muhasiplik gibi işler yaptı. 1945 yılında ise gazeteciliğe başladı. Önceleri Sedat Simavi’nin çıkardığı “Yedigün” dergisine girdi; daha sonra Karagöz gazetesinde de yapacağı gibi redaktörlük ve yazarlık yaptı. Aynı yıllarda profesyonel olarak oyun yazarlığı yaptı ve Tan gazetesinde köşe yazarlığına başladı. 4 Aralık 1946'da bir grup üniversite gencinin Tan gazetesini yakması üzerine, sekiz sayı süren, “Cumartesi” adlı haftalık magazin dergisini çıkarmaya girişti. Bu dergi denemesi de sonlanınca, “Vatan” gazetesinde çalışmaya başladı. Aynı yıl, ilk bağımsız yapıtı olan "Parti Kurmak Parti Vurmak" adlı 16 sayfalık broşürü de yayımlanmıştı.
1946'da Sabahattin Ali’yle birlikte Marko Paşa mizah gazetesini çıkardı ve büyük ses getirdi. Dergi dönemin politikacılarını ve tiplemelerini sözünü esirgemeden eleştirmeyi bilmiş, tüm baskıların ve defalarca kapatılmasının getirdiği zor koşullara karşın ulaştığı satış rakamlarına ulaşmıştır. Ancak davalar ve suçlamalar dergi yazarlarına epeyi zor dönemler yaşatmıştır. Nitekim yeni adlarla sürdürmeye çalıştıkları "Markopaşa" ekolünün hararetle eleştirdiği Amerikan yardımının Türkiye üzerindeki emellerine değindiği henüz yayınlanmamış olan “Nereye Gidiyoruz?” adlı yazısı nedeniyle; 12 Ağustos 1947’de on ay ağır hapis ve üç ay on gün de Bursa’da “emniyet-i umumiye nezareti” altında bulundurulma cezasına çarptırıldı.
İkinci kitabı Azizname’yi 1948’de çıkardı. Taşlamalardan oluşan bu kitap için İstanbul 2.Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldı. 4 ay tutuklu olarak süren dava sonunda mahkumiyet almadı; ancak 1949 yılında İngiltere Prensesi Elizabeth, İran Şahı Rıza Pehlevi, Mısır Kralı Faruk birlikte Ankara’daki elçilikleri aracılığıyla Türkiye Dışişleri Bakanlığı’na resmen başvurarak, bir yazısında kendilerini aşağıladığı iddiasıyla aleyhine dava açınca 6 ay hapse mahkum edildi.
1952'de İstanbul'da Levent'te bir dükkan kiraladı ve Oluş Kitabevi'ni açtı; Levent sakinlerine gazete dağıtma işini sürdürmekle beraber, iki küçük çocuğunun geçimini sağlayamayınca, 1953'de Beyoğlu'nda bir ortağıyla "Paradi Fotoğraf Stüdyosu"'nu kurdu. 1954'te Akbaba dergisinde takma adlarla öyküler yazmaya başladı. Zira edebiyat hayatında iki yüze yakın takma ad kullanmıştır.
1955'de 6-7 Eylül faciası olarak tarihimize gelen İstanbul'daki azınlıkların ev ve dükkanlarının korkunç yıkımına suçlu aranmaya başlanmıştı. Aziz Nesin de suçlu olarak Sıkıyönetimce tutuklandı.
Dolmuş”, (1955); “Yeni Gazete” (1957), Akşam (1958), “Tanin” (1960), "Günaydın" (1969), Aydınlık (1993) gibi dergi ve gazetelerde yayımlanan gülmece öyküleri, röportajlar ve fıkralarla Çağdaş Türk edebiyatının tanınmış ve en verimli kalemlerinden biri durumuna geldi.
1956'da Kemal Tahir’le birlikte Düşün Yayınevi’ni kurdu. 1958’de “Dolmuş-Karikatür” dergisi ile birleşerek 1963'e dek yayıncılığı tek başına sürdürdü. Bir yandan da Yeni Gazete, Akşam ve Tanin'de günlük köşe yazıları yazdı. 1962'de 42 sayı yaşayacak olan “Zübük” adlı mizah dergisini çıkardı.
1956 yılında İtalya’da (Bordighera’da) yapılan ve 22 ülkenin katıldığı Uluslararası Gülmece Yarışmasında ilk ödül olan Altın Palmiye’yi ‘Kazan Töreni’ adlı öyküsüyle kazandı. Ertesi yıl aynı ödülü ‘Fil Hamdi’ adlı Öyküsüyle ikinci kez kazandı. İlk ödülünü 1960 yılında devlet hazinesine bağışladı.
Yayınevinin Şubat 1963’te yanması üzerine, yazarlığı tek uğraş edindi. İlk kez 1965 yılında -ancak elli yaşındayken bu hakkı elde edebilmişti- bir pasaport alabildi. Berlin ve Weimar'daki Antifaşist Yazarlar Toplantısı'na davetli olarak katıldı. Altı ay süren bu ilk yurtdışı gezisinde, Polonya, Sovyetler Birliği, Romanya ve Bulgaristan'a gitti.
Nesin, 1966'da Bulgaristan'da yapılan uluslararası gülmece yarışmasında birincilik ödülü olan Altın Kirpi'yi "Vatani Vazife" adlı öyküsüyle kazandı. 1968'de Milliyet Gazetesi'nin açtığı Karagöz oyunu yarışmasında "Üç Karagöz" oyunuyla birincilik ödülü aldı.
1969'da Moskova'da yapılan uluslararası gülmece yarışmasında "İnsanlar Uyanıyor" adlı öyküsüyle Krokodil birincilik ödülü, 1970'de de Türk Dil Kurumu'nun oyun ödülünü "Çiçu" adlı oyunuyla kazandı
1972’de Nesin Vakfı’nı kurdu. Vakıf’ta, her yıl belirli sayıda alınan kimsesiz ve yoksul çocukların bakım ve eğitimlerini üstlendi. Kitaplarının tüm gelirini vakfa bıraktı.
1976-1980 arasında her yılın edebiyat ürünlerinden seçmelerin bulunduğu "Nesin Vakfı Edebiyat Yıllığı"'nı çıkardı. 1974'de Asya-Afrika Yazarlar Birliği'nin Lotus ödülünü kazanan Nesin, 1975 Lotus ödülünü almak için Filipinler'in başkenti Manila'da yapılan törene katıldı. 1976'da Bulgaristan'da Gabrovo kentinde düzenlenen gülmece kitabı uluslararası yarışmasında birinciliği elde ederek Hitar Petar ödülünü kazandı. 1977'de Türkiye Yazarlar Sendikası Başkanı seçilen Nesin, bu göreve uzun yıllar devam etti.
1978'de "Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz" adlı romanıyla Madaralı Roman Ödülü'nü kazanırken, 1982'de Vietnam'daki Asya-Afrika Yazarlar Birliği toplantısından dönüşte Moskova'da kalp hastalığından hastaneye kaldırılan Nesin, "Kalp Hastalıkları Araştırma Merkezi"nde bir ay kalarak tedavi gördü.
1983'de Amerika Birleşik Devletleri'nde Indiana Üniversitesi'nin düzenlediği uluslararası toplantıya çağrılan Nesin, pasaportu geri alındığı için bu toplantıya katılamadı.
20 Aralık 1984'de Şan Sinema Salonu'nda 70. doğum günü töreni yapıldı. 1984'de Aydınlar Dilekçesi girişiminde bulundu. 1985'de Ekin A.Ş'nin kurulması girişiminde bulundu. Aynı yıl, İngiltere'de PEN Kulüp onur üyeliğine seçildi ve TÜYAP'ın düzenlediği "Halkın Seçtiği Yılın Yazarı" ödülünü kazandı.
Nesin, 1989'da "Demokrasi Kurultayı"nın toplanmasında etkin görev aldı ve oluşturulan "Demokrasi İzleme Komitesi"nin iki başkanından biri oldu. Aynı yıl, Sovyet Çocuk Fonu'nun ilk kez verilen "Tolstoy Altın Madalyası"na değer görüldü.
19 Mart 1990'da Ankara Sanat Kurumu'nda 75. yaşını kutlayan Nesin, 2 Temmuz 1993'de Pir Sultan Abdal etkinliklerine katılmak üzere Sivas'a gitti. 37 aydının yaşamını yitirdiği Madımak Oteli katliamından sağ kurtuldu.
Yazar, söyleşi ve imza günü için gittiği Çeşme Alaçatı’da, (Sivas Katliamı"nın 3. yıldönümünden 3 gün sonra) 5 Temmuz’u 6 Temmuz’a bağlayan gece sabaha karşı geçirdiği kalp kriziyle yaşama veda etti. Cenazesi Çeşme Cumhuriyet Savcısı’nın isteğiyle otopsi yapılmak üzere 6 Temmuz’da İstanbul Çapa Tıp Fakültesi’ne getirildi. 7 Temmuz 1995’de vasiyeti gereği hiçbir tören yapılmaksızın ve yeri belli olmayacak şekilde Çatalca’daki Nesin Vakfı’nın bahçesine gömüldü. Ardında 80 yıllık mücadele, sayısız başarı ve "Nesin Vakfı"'nı bıraktı.
Başlıca Yazım Biçimleri :
Aşağıda, Aziz Nesin'e özgü başlıca yazım biçimleri verilmiştir.
* Geriye Kalan (1948)
* İt Kuyruğu (1955)
* Yedek Parça (1955)
* Fil Hamdi (1955)
* Damda Deli Var (1956)
* Koltuk (1957)
* Kazan Töreni (1957)
* Toros Canavarı (1957)
* Deliler Boşandı (1957)
* Mahallenin Kısmeti (1957)
* Ölmüş Eşek (1957)
* Hangi Parti Kazanacak? (1957)
* Havadan Sudan (1958)
* Bay Düdük (1958)
* Nazik Alet (1958)
* Gıdıgıdı (1959)
* Aferin (1959)
* Kördöğüşü (1959)
* Mahmut ile Nigar (1959)
* Gözüne Gözlük (1960)
* Ah Biz Eşekler (1960)
* Yüz Liraya Bir Deli (1961)
* Bir Koltuk Nasıl Devrilir (1961)
* Biz Adam Olmayız (1962)
* Sosyalizm Geliyor Savulun (1965)
* İhtilali Nasıl Yaptık (1965)
* Rıfat Bey Neden Kaçınıyor (1965)
* Yeşil Renkli Namus Gazı (1965)
* Bülbül Yuvası Evler (1968)
* Vatan Sağolsun (1968)
* Yaşasın Memleket (1969)
* Büyük Grev (1978)
* Hayvan Deyip Geçme (1980)
* 70 Yaşım Merhaba (1984)
* Kalpazanlık Bile Yapılamıyor (1984)
* Maçinli Kız için Ev (1987)
* Nah Kalkınırsın (1988)
* Anıtı Dikilen Sinek Mahmut İle Nigar
Romanları :
* Kadın Olan Erkek (1955)
* Gol Kralı Sait Hopsait (1957)
* Erkek Sabahat (1957)
* Saçkıran (1959)
* Zübük (1961)
* Şimdiki Çocuklar Harika (1967)
* Tatlı Betüş (1974)
* Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz (1977)
* Surname (1976)
* Tek Yol (1978)
Anıları :
* Bir Sürgünün Hatıraları (1957)
* Böyle Gelmiş Böyle Gitmez (1. bölüm 1966, 2. bölüm 1976)
* Poliste (1967)
* Salkım Salkım Asılacak Adamlar (1987)
* Rüyalarım Ziyan Olmasın (1990)
Masalları :
* Memleketin Birinde (1953)
* Hoptirinam (1960)
* Uyusana Tosunum (1971)
* Aziz Dededen Masallar
* La Fontaine'nin Yazamadığı Masal
Taşlamaları :
* Azizname (1970)
Fıkra Kitapları :
* Nutuk Makinası (1958)
* Az Gittik Uz Gittik (1959)
* Merhaba (kitap) (1971)
* Suçlanan ve Aklanan Yazılar (1982)
* Ah Biz Ödlek Aydınlar (1985)
* Korkudan Korkmak (1988)
Gezi Notları :
* Duyduk Duymadık Demeyin (1976)
* Dünya Kazan Ben Kepçe (1977)
Oyunları :
* Biraz Gelir misiniz (1958)
* Bir Şey Yap Met (1959)
* Toros Canavarı (1963)
* Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı (1968)
* Çiçu (1970)
* Tut Elimden Rovni (1970)
* Hadi Öldürsene Canikom (1970)
* Beş Kısa Oyun (1979)
* Bütün Oyunları (Adam Yayınları) (1982)
Şiirleri :
* Sondan Başa (1984)
* Bağışla (1986)
* Kendini Yakalamak (1988)
* Hoşçakalın (1990)
* Sivas Acısı (1995)
* En Uzun Maraton
* Kimin Var ki
Aziz Nesin benim için çok özel bir yazardır. Yazıları sade mizahtan çok daha fazla edebi değer taşır. Yazılarında verdiği iletileri dikkate alsaydık bugün çok daha gelişmiş bir toplum olurduk. İşin en ilginç tarafı, elli yıl önce yazdığı yazılardaki Türk toplumuyla bugünkü Türk toplumu arasında en küçük bir fark bulunmamasıdır. Bunca yıl içerisinde bir toplum hiç mi gelişmeş, hep mi aynı hataları tekrarlar durur? _________________ R.I.P Miika Tenkula (1974-2009)
seziyorum ki kaçacaksın..
yalvaramam koşamam
ama sesini bırak bende
biliyorum ki kopacaksın
tutamam saçlarından
ama kokunu bırak bende
anlıyorum ki ayrılacaksın
cok yıkkınım yıkılamam
ama rengini bırak bende
duyumsuyorum ki yiteceksin
en büyük acım olacak
ama ısını bırak bende
ayrımsıyorum ki unutacaksın
acı kurşun bir okyanus
ama tadını bırak bende
nasıl olsa gideceksin
hakkım yok durdurmaya
ama kendini bırak bende
Güneş altında söylenmedik söz yokmuş..
Bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi..
Ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz..
Bende söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde..
Hiç bir biçim kalmamış dünyada denenmedik...
Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde....
Duyuyorsun değilmi suskunluğumu nasıl haykırıyor...
Susarak sevgisini ilan eden çok var sevgilim ...
Ama bir başka seven yok benim sustuğum biçimde ..... _________________ Bugüne dek alçalmadım,düşmedim,sarsılmadım.
bi sözü var türk milletinin yüzde bilme kaçı salaktır diye..doğrudur..bakınız:TBMM _________________ But heaven is never forever
She came, a spent storm
From the clouds..
bi sözü var türk milletinin yüzde bilme kaçı salaktır diye..doğrudur..bakınız:TBMM
''Türk Milleti'nin %60'i salaktir'' diye bir lafi var ve ondan sonra da şunu söylüyor:
''Eğer ki ben Türk Milleti'nin %40 akilli deseydim herkes kendini bu bolume koymaya çalişacakti ancak ''%60'i salaktir'' diyince herkes kendini bu kesim içine aldi nedense''
aklimda bu kadar kaldi eger cumlede bazi kelimeleri yanliş verdiysem afola
Aldığı ödüller
1956 - Altın Palmiye, İtalya (Kazan Töreni adlı öyküsüyle)
1957 - Altın Palmiye, İtalya (Fil Hamdi adlı öyküsüyle)
1966 - Altın Kirpi, Bulgaristan (Vatani Vazife adlı öyküsüyle)
1968 - Milliyet Gazetesi 6. Karacan Armağanı Birincilik Ödülü (Üç Karagöz adlı oyunuyla)
1969 - Krokodil Ödülü, Sovyetler Birliği (İnsanlar Uyanıyor adlı öyküsüyle)
1970 - Türk Dil Kurumu Tiyatro Ödülü (Çiçu adlı oyunuyla)
1975 - Lotus Asya-Afrika Yazarlar Birliği Ödülü
1977 - Bulgaristan Uluslararası Gülmece Kitapları Yarışması Hitar Petar Ödülü
1978 - Madaralı Roman Ödülü (Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz adlı romanıyla)
1985 - TÜYAP Halkın Seçtiği Yılın Yazarı
büyük üstada selam olsun..toprağı bol olsun...şu an vatan sağolsun adlı eserini okumaktayım... _________________ Türk milleti gariptir
her bi lafı kaldırmaz
..bne dersin kızar da
s.k..sin aldırmaz
üstaddır benim için aziz nesin okumaktan en çok zevk aldığım yazardır şiirleri de eh güzeldir ama ben onun mizah kitaplarıyla büyümüş bir beyin olarak onu çok seviyorum ve her zaman dsa sevicem okumaya da devam edicem sıkıntılı anlarımla dövüşen beyaz atlı prensim _________________ [color=violet]sevdalamasına bölünmüş ayrılıklar özledin mi sen hiç... it gibi titredin mi yarı kırık sokak lambasının altında yada denize bakıp beni düşünürken ürperdin mi? hayır mı? sen beni anlayamassın işte tam da bu yüzden [/color:bffa2c2aa
bu laftan dolayı mahkemeye veriliyor ve mahkemeyi kazanıyor yargı bu oranı onaylıyor demekki )
bir hukukçu olarak üzülerek söylüyorum. Şuan Aziz Nesin o cümleyi kursaydı. 301. madde den nasibini alacaktı. Beraat etse bile rahat bırakılmayacaktı. İyki o bu günleri görmedi. Bir faşist tarafından öldürülmesi beni daha çok yaralardı. _________________ false love turn to pure hate..
bi kaç oyununu oynadım lisede türkiyenin en özel kalemlerinden biridiri kendisi _________________ intiharlar büyütüyorum içimde en sevilmedik yerimden vurmak için kendimi
beşiktaş bir gerillanın hayat itirazıdır
Boğaziçi'nin karadeniz'e yakın Anadolu yakasında, deniz kıyısı üstünde bir çayevi...O çay evinin hemen bütün müşterileri,hep o semtin insanları olduklarından ve oraya sık sık geldiklerinden birbirlerini tanırlar.çoğu da emeklidir.emekli olunca konuşmaları doğal olarak çoğunlıkla geçim sıkıntısı,pahalılık,sürekli zamlar ve benzeri konular üstüne oluyor.
O sabah da yine her zamanki gibi önce ev dertlerinden başlayıp ülkenin sorunlarından konuşmaya geçtiler.hükümet enflasyonu yüzde otuz tutacağına söz vermişti, oysa yüzde sekseni buldu.yüzde seksen ha? peki,ne olacak?almanya'ya ,fransa'ya ,isveç'e işçi
gönderdik,yine yetmedi.şimdi de sovyetler birliğine işçi gönderilecekmiş.gitmeye istekli işçiler öyle yığılmışlar ki, sıra kapmak için birbirlerini ezmişler.Allah Allah!...yahu komünist rusya'ya bile işçi göndercekler ha? paranın komünisti,faşisti,dini imanı olur mu arkadaş,
para paradır,gelsinde nerden gelirse gelsin.ben komünistin parasını alıp cami yaptırdıktan,kuran kursu açtıktan sonra bir günahı yok ki...üstelik sevabı bile var.
peki bunun sonu nereye varacak birader? Allah sonumuzu hayreylesin!Efendim memleketin bütün geliri,aldığımız dış borçların yıllık faizini ödemeye bile yetmiyormuş.deme yahu ...amerika'dan aldığımız borçlarla,salt eski borçların faizini bile zor ödüyormuşuz.
Allah Allah...bu gidişin sonu nereye varır dostum?
ayemef diye uluslararası bir kuruluş var ya hani... evet işte o uluslararası para fonu mu ne...uluslararası demek,ne demek amerika demek...işte bizim kendi memleketimizde nereye ne yapacağımızı,neyi nasıl yapacağımıza,fabrikamıza,limanımıza,yolumuza,herşeyimize,
herşeyimize işte o karar verirmiş...yok yahu bak bunu bilmiyordum... peki,bu böyle giderse ne olur...
hergün,her akşam hep bu konular konuşulur...her konuşmada aynı sözlere şaşarlar: yok yahu!...Allah Allah!...
çayevindeki emekliler birbirlerine hep yanıtsız kalacak aynı soruları sorarlar:
- peki, n'olacak böyle? bekleyelim görelim.bakalım,n'olacak?
-bunun sonu nereye varır böyle? hep merak ediyoruz.dur bakalım,n'olacak!
-bu gidişin sonu nereye varır?hayırlısı...dur bakalım, n'olacak?
o sabah da yine hiç bıkıp usanmadan aynı konular konuşuldu ve çayevindeki herkes birbirine dur bakalım, n'olacak?...dedi.gün görmüş,dönem geçirmiş,eski tophane askeri sanayi mektebi'nden yetişmiş,yetmişini çok aşkın bir eski işçi emeklisi,
-dur bakalım, n'olacak deyip duruyorsunuz da, bana bir akrabamızın başına gelenleri anımsattınız...dedi.
başlar ona yöneldi.akrabasının başına geleni merakla sordular.bu ilgiyi bekleyen işçi emeklisi de olayı şöyle anlattı.
hani hükümetimiz darda kalıp dünya cenneti boğaziçi'nin en güzel tepelerini,korularını,yerlerini petrol zengini araplara satıyordu ya...işte o sıra bir arap zengini çıktı ortaya,şeyh mi,prens mi,yoksa hepsi birden mi,öyle bişey...adı da ebul-fatık el mışki.boğaziçi'nin seyrine doyum olmaz tepelerinden birini satın almış.oraya artık köşk mü,konak mı,saray mı,işte öyle birşey yaptıracak.derken bu ebul-fatık,bir türk kızıyla evlenme sevdasına düşmüş.hangi türk kzı olduğu belli değil,yeter ki türk kızı olsun...elbet arap ölçülerinde güzel de olacak.
ebul-fatık için satın alacağı tepeyi arayıp bulan komisyoncular, be kez de ona kız aramaya başlamışlar.ebul- fatık'ın kızda aradığı koşullar var: genç olacak,güzel olacak, kız oğlan kız ve eline erkek eli değmemiş olacak ve gayetle saf olacak. bu zamanda istanbul da böyle kız bumak kolay mı? ebul-fatık'da para çooook,ille de aradığını bulacak.
aracılar, ısmarlanan kzı araya dursunlar, ebul-fatık da biyandan çat pat türkçe öğreniyor ki,evleneceği kızla,''yat,kalk,uzan,dön,''gibi kendisine gerekli bir kaç söz konuşabilsin.
ebul-fatık'a çok kız göstermişler.arap hinoğluhin,öyle her kızı da beğenmiyor.süt beyaz tenli,lahmacun benli,kalçaları enli bir lokum olacak.sonunda bulunan kızlardan birini çok beğenmiş ebul-fatık.işte biz ebul-fatık'ı bu ilişkiyle tanıdık.çünkü ebul-fatık'ın ayılıp bayılarak
beğendiği kız,bizim hanımın uzaaak bir akrabasının kızı...kız,tam da ebul-fatık'ın istediği gibi; onyedi yaşında,kuran kursunda yetişmiş,akça pakça,yandan çarklı kalçalar...saflığına gelince, aptaldan bir parmak yukarda saf... ebul-fatık'ı da bir görseniz,korkudan dudağınız uçuklar.
kızın babasından çok yaşlı.insan kılığındaki bu çirkinlik anıtını gören biri öyle şaşmış ki, iki elini gök yüzüne kaldırıp ''hey kurban olduğum Allah,sen nelere kadir değilsin...'' diye şaşkınlığını belirtmiş.üstelik memleketinde üç mü,beş mi kesin sayısı saptanamadı-karısı olduğundan bu kızı hükümet nikahıyla değil,imam nikahıyla alacak.herneyse efendim,
bu ebul-fatık kızla evlendi.saf kız,çok yoksul bir ailenin çocuğu olduğundan, evlenip de o lükse,o görkeme kavuşunca çok mutlu oldu. kocasının adı ''ebul-fatık el mışki'' uzun olduğundan kızın ailesi ona kısaca fatık bey diyor.hemde fatık bey deyince,arabın adı azbuçuk türkçeleşmiş oluyor.kızın kendinden altı yaş küçük bir oğlan kardeşi var,
kızın tersine cin mi cin...o fatık amca diyemediğinden fıtık amca demeye başladı.fıtık amca aşağı,fıtık amca yukarı...
biz de hanımla iki kez evlerine gittik.boğaz'ın tepesindeki o köşk yapılana dek,nişantaşı'nda lüks bir daire satın almış,daireyi de kızın üstüne yapmış.biz fıtık amcayı orda tanıdık.
gel zaman,git zaman...bundan sonra olanları,bana, bizim hanım anlattı. o da fıtık amcanın genç karısından duymuş.çünkü kadın olup bitenleri saf saf her önüne gelene anlatıyormuş.fıtık amca'nın güzel ve küçük karısı sokakta hep çarşaflı geziyor.fıtık amca çok kıskanç olduğundan,gencecik karısının kadın akrabalarıyla bile görüşmesini istemiyor.iyi ama
fıtık amca'nın evde olmadığı zamanlar kızın canı sıkılıyor.kıskanç fıtık amca, bir yandan da karısını eve hapseden koca izlenimi vermek istemiyor çevresine.karısına güvenen bir koca görünümünde...işte bu yüzden,kendisinin evde bulunmayacağı iki gün karısına
alışveriş için,çok uzaklara gitmemek koşuluyla,sokağa çıkabileceğini söylüyor.genç kadın çok seviniyor,ama sokakta ne yapsın tek başına? sinemaya gidip gideeyeceğini soruyor. fıtık amca uzun uzun düşünüyor.karar vermek kolay değil.gitme dese karısına baskı
yapmış sayılacak.git demeye de içi el vermiyor.birlikte gitmeleri hiç uygun değil.sonunda şöyle diyor:
-avet...müsaide var...velakin avvelden ben görecek,bilahara sen...
fıtık amca, o dolaylardaki sinemalarda oynayan bütün filimleri seyredip ''hazret-i ömer'in adaleti'' adlı yerli filmi uygun bulup karısına o filmi görebileceğini söylüyor.necmiye...genç kadının adı.gidiyor sinemaya...fıtık amca'nın içi pır pır...ertesi akşam erkenden eve dönüyor.oh,çok şükür necmiye evde.
-nacmiyaa?
-efendim.
-ne yaptın ben yokken?
necmiye yana yakıla anlatmaya girişiyor.
-ah,sorma...
nasıl sormasın,meraktan çatlıyor.
-ne oldu nacmiya?
-öyle bişey geldi ki başıma,şaştım şaştım kaldım.
-ne geldi başına?
necmiye saf saf anlatıyor!
-senin söylediğin sinemaya gitmek üzere çarşaflandım.
-şok güzel.
-çıktım sokağa.
-avet?
-yolda giderken bir herif sokuldu yanıma...
-bir harif?
-evet...ben gidiyorum, o da yanımda gidiyor.ben gidiyorum o da gidiyor. dur bakalım,
ne olacak,diye merak ettim.
fıtık amca çok bozulur ama,karısına belli etmemeye çalışarak o da çok şaşmış görünür!
-Allah Allah...ban da şok merak ettim.du bakali n'olecak?
-ben gidiyorum,o gidiyor...bööyle yanımda.dibimden ayrılmıyor.dur bakalım,n'olacak diyorum içimden...
-fesuphanallah...du bakali n'olecak?
-bilet alıyorum o senin dediğin sinemaya...aa,adam da bilet alıyor.ben sinemaya girdim, adam da girmez mi?
bu kez fıtık amca atik davranıp karısından önce sordu:
-ve minelgaraip...du bakali n'olecak? sonra?
-sonra,ben bir koltuğa oturdum.o da yanımdaki boş koltuğa oturmaz mı?
-hayret! du bakali n'olecak?
-ışıklar söndü,film başladı.
-ne diyorsun,velacaip...
-çarşafımın eteğinin altından elini sokmaz mı? aa! şaştım kaldım...
-ne yapacak?
-bilmem.bende onu merak ediyorum ya...dur bakalım n'olacak diye bekliyorum.
-vallahi bende merak ettim yahu...du bakali n'olecak?
-sonra o herif oramı buramı karıştırmaya başladı.
doğrusu çok merak ettim.sen olsan merak etmez misin?
fıtık amca'nın gözlerinden ateşler saçıyor ama,karısı o denli saf ki, kızsa, hiç yakışık almayacağı
için o da karısına uyup soruyor!
-nacmiya,du bakali n'olecak?
-sonra ''hazret-i ömer'in adaleti'' bitti.lambalar yandı.ben kalktım o da kalkmaz mı?
-ı harif da?
-evet...
-velacaip ve minelgaraip...du bakali n'olecak?
-çıktım sinemadan,o da çıktı.ben yürüyorum, o da yanımda yürüyor.
-aman nacmiya,vallahi şok merak ettim.du bakali n'olecak?
-bende merak ediyorum.ben köşeyi saptım.
-harif da saptı mı?
-saptı!?
-anlat sabuk nacmiya,şok meraklı.
-bizim apartmanın kapısından girdim,herif de girdi.
dur bakalım, n'olacak diye merak içindeyim.
fıtık amca ter içinde...
-sonra?
-bizim kata çıktım,herif de çıktı.
-vay harif vay!...
-çantamdan anahtarı çıkarıp bizim dairenin kapısını açtım,girdim içeri,o da girmez mi?
-harif de yallah içeri...
-evet...
-du bakali n'olecak...aman anlat sabuk nacmiya...
-eve gelince yatak odasına girip elbet soyundum.
o da soyunmaz mı?
-ne diyorsun nacmiya...du bakali n'olecak?
-soyununca yatağa girdim.olur şey değil, o da benimle yatağa girmez mi?
fıtık amca kızgın demirle dağlanmış gibi haykırır:
-ayvaaah! du bakali n'olecak?
-bende yatakta ne olacak diye merak ediyorum.
-aman nacmiya,vallahi meraktan şatlayacak ban...
söyle sabuk,ne oldu nacmiya?
-hiç canım ...bişey değilmiş,bende boşu boşuna merak etmişim.
boncuk boncuk ter döküyordu fıtık amca.
-yok yahu...peki,ne oldu nacmiya? ne yapti?
-aynen senin her gece yaptığını...
beyinden vurulmuşa dönen fıtık amca ne yapsın şimdi?karısı o denli saf ki,
başına kötü bişey geldiğinden bile haberi yok ki...bağırıp çağırsa olmaz.
dövse olmaz kovsa olmaz.
erkekliğe toz kondurmamak,yiğitliğe krem sürmemek için fıtık amca şöyle der.
-amaaan nacmiya,ban da mühim bişey zannettim.
du bakali n'olecak,du bakali n'olecak diye boşuna merak etmişim.velakin hiç mühim değil. olayı anlatan yaşlı işçi emeklisi ,
-işte böyle arkadaşlar,diye sözü bağladı,bütün bu olup biteni kadın saf saf her önüne gelene anlatıyormuş.bizim hanım da kendisinden dinlemiş.
titreyen elindeki kahve fincanını masaya koyan bir memur emeklisi ,
-yani,hiç anlayamadım,dedi,sen şimdi bu olayı ne diye anlattın?kel mana?
işçi emeklisi,
-hergün burda laflayıp laflayıp da sonunda ''dur bakalım n'olacak?'' dur bakalım n'olacak?diye merak edip soruyorsunuz ya,dedi,işte sizi meraktan kurtarmak için ne olacağını anlattım.
çayevindekilerden bir kahkaha koptu.
işçi emeklisi ekledi:
-velakin hiç mühim değil.
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
)
