Dün gibi hatırlıyorum o kötü haberi ama 9 sene geçmiş üstünden. 20 senelik şarkılarını bile hala dinliyorum.. Mükemmel bir insan, mükemmel bir sanatçı.. Adam olacak çocuktuk, öğrettiklerinle adam olduk. Nur içinde yat BArış Abi. _________________ Nefrete Sevgiden Daha Çok Güvenirim Dedi ŞeYTaN..ÇÜNKÜ NEFRETİN SAHTESİ OLMAZ..!
Unuttuğumuz pek çok değerin aksine Manço sevgisi katlanarak büyüyor desek yeridir. Bu yıl da böyle oldu. Manço, mezarı başında anıldı, vapur seferi düzenlendi, TV programları yapıldı. Özellikle küçük oğlu Batıkan uzattığı saç ve sakalıyla babasının adeta bir kopyası olarak tüm dikkatleri üzerine çekti. Biz de bir fenomen olan büyük sanatçı Barış Manço’yu ölüm yıldönümünde en yakınlarından dinleyelim istedik... Manço ailesi, müze haline getirilen ve bu ay içinde açılacak olan Moda’daki evi eninde sonunda geri alacaklarını ise söylemeden edemedi.
* Lale Hanım şimdi gözlerinizi kapatın ve Barış Manço’yla ilgili aklınıza ilk hangi görüntünün geldiğini söyleyin.
İlk tanıştığımız zamanlar, evde balkonda kahvaltı ediyoruz. O ilk heyecanlar, kalp atışları... “Bir bahar akşamı rastladım size”yi söylediği bir 45’liği çıkmıştı o dönem. Bana bakıp, “Bakınca gözlerinize neden başınızı önünüze eğdiniz mısrası var ya, bana o mısrayı hatırlatıyorsun” demişti.
* Barış Bey’le ilk tanışmanız çok matrak. Siz telefon etmek için kapısını çalmışsınız, o da hemen size evlenme teklif etmiş. Sonra nasıl ilerledi o süreç?
Bu kapı çalma hikâyesinin devamı var tabii. O gün Barış alt kat komşusu olan ablamlara geldi ve gece 02.00’ye dek oturdu. Kendini şirin göstermek için bir sürü şey yaptı; gitar çaldı, komik hikâyeler anlattı. Aramızda çok yaş farkı olduğu için bana ilgi duymuş olabileceğine ihtimal vermiyordum. Sonrasında gece bana, “Biraz yürüyelim mi” diye sordu. Moda’da yaptığımız o sohbette kendinden ve beni ne kadar beğendiğinden bahsetti. Ben gene tarafsız kaldım çünkü hiç onun beğenebileceği bir kız olduğumu düşünmedim. Hipivari bir tiptim, üzerimde uzun bir Hint eteği ve ayağımda sabolar vardı.
* Diğer kadınlardan ayıran neymiş sizi?
Bunu hiç anlayamadım. Hep de sormuşumdur o nedenle. Çünkü Barış, gösterişli kadın severdi. Cher’i çok beğenirdi mesela. Kendimi Cher’in o dönemki haliyle yan yana koyduğumda çocuk gibi kalıyorum. Ama Barış: “Ben ne gördüğümü biliyorum içeride” derdi.
Barış’la her şeyimiz zıttı birbirimizi tamamlıyorduk
* En zıt ve en benzeyen yönleriniz nelerdi?
Her şeyimiz zıttı. Ben çok heyecanlı ve maceraperestimdir, Barış ise çok daha programlı ve detaycıydı. Ama zannediyorum ki biz birbirimizi tamamladık. Ben onun sosyal yönünü güçlendirdim. Yoksa Barış daha içe kapanıktı, bakmayın sahnedeki hallerine.
* Birlikte geçirdiğiniz en mutlu an desem?
Barış’ın hayatı çok yoğundu, öyle özel günleri falan takip etmezdi. Çoğu zaman da doğum günümü atlardı. 40’ıncı yaş günümde, “Kesin gene unutur” diyordum. Akşamüstü eve geldi ve “Ayy ben gene atladım değil mi senin doğum gününü? Hadi gel bir şeyler yapalım” dedi. Ben asık surat ve berbat bir kıyafetle evden çıktım. Sonra Çırağan Sarayı’na götürdü beni. Hâlâ anlamıyorum ben olayı. Bir odaya girdik. Her tarafta benim en sevdiğim çiçek olan sonya gülleri var. Odanın diğer ucunda mum ışıklarıyla süslü bir masa ve o masaya tüllerle süslü bir yoldan gidiliyor. Barış bana döndü ve: “Doğum günün kutlu olsun karıcığım” dedi. Ben de: “Değdi be Barışçığım. Bundan sonra tüm doğum günlerimi unutsan da olur” dedim.
Gittiğim her yerde Barış karşıma çıkar. Bir takside ya da mağazada hep onun şarkılarına denk gelirim
* Batıkan ve Doğukan doğduğunda nasıl tepki verdi?
Ağladı. Her iki oğlumu da sezeryanla dünyaya getirdim. Hatta Batıkan’a konserden çıkıp ucu ucuna yetişti. Doğukan 19 Mayıs’ta, Batıkan ise Lozan’ın imzalandığı 24 Temmuz’da doğdu. Demek ki Barış Manço olunca hayat da böyle tesadüfler çıkarıyor karşına.
* Batıkan’ın bu yeni haline baktığınızda Barış Bey’i daha mı çok özlüyorsunuz?
Uzun saç iki oğluma da yakışıyor, hoşuma gidiyor. O yüzden Doğukan’ın da saçını uzatmasını istiyorum, bir ara uzundu ama kesti. Batıkan zaten yapı olarak da çok benzer babasına, daha içe kapanıktır. Doğukan benim gibi maceraperest.
* 11 yıl sonra hâlâ ilk günkü özlem mi var, yoksa artık kabullenmenin verdiği başka duygular mı?
O kadar çok Barış’tan konuşuyoruz, o kadar çok hayatımızın içinde ki hayatımızda hep var gibi. Bir de Barış her dakika karşıma çıkar benim. Mesela bir dükkana girerim, taksiye binerim, mutlaka Barış Manço çalar o anda. En son geçen gün enteresan bir şey oldu. Biz arabamızı değiştirdik. Arabaya ilk kez bindim ve radyoda Barış’ın Süper Babaanne şarkısı çalıyordu, cümlesi de “Tü tü maşallah, nazar değmez inşallah” idi.
25 yıl Barış’ın karısıydım ama hayat devam ediyor
* 7 yıl önce Serdar Ahıskalı ile evlendiniz. Bu kararı almak sizin için başlarda zor olmuş muydu?
Ben, içimde herhangi bir sorun yaşamadım. Vicdan muhasebesi de yapmadım. Çünkü doğru bir şey yaptım, hâlâ da yaptığımın arkasındayım. Bizim Serdar’la hem güzel bir beraberliğimiz, hem de sevgi birliğimiz var. Onun ötesinde de şöyle bir şey var, bugün ben Barış için bir sürü şey yapabiliyorsam iyi olup, ayakta durabildiğim içindir. Bu çok önemli. Geçmişten kalan problemleri beraber hallettik, en sıkıntılı, acılı dönemlerimde yanımda en çok olan insandı.
O bana güç de verdi.
* Oğullarınızın tepkisinden çekinmiş miydiniz?
Gayet tabii... Ama oğullarıma karşı açık oldum ben, gizli saklı bir şey olmadı. İlişkileri doğru kuruldu. Tabii ki başlangıçta beni biraz kıskanmışlardır ama onların da hem Serdar’la, hem onun iki oğluyla o kadar iyi ilişkileri oldu ki tüm pürüzler halloldu. Ben şimdi de herhangi bir tepki almıyorum, beni Serdar’la kabul ettiklerini düşünüyorum. Her yerde adım Lale Manço Ahıskalı olarak geçiyor. 25 yıl Barış’ın karısıydım, 25 yıl Barış için çalıştım, ölümünden sonra 10 yıldır da hâlâ onun için çalışıyorum. Bu devam edecek ama tabii ki benim de bir hayatım var. Bu durumdan dolayı Barış ne değerinden kaybeder, ne de ona herhangi bir zararı var.
* Bundan sonrası için sanırım bir müze projesi var?
Evet, 2 hafta sonra Barış Manço Müzesi açılacak. Biliyorsunuz, Halk Bankası Moda’daki evimizi yanlış olduğu halde bizden aldı ve Kadıköy Belediyesi orayı kiraladı. Şimdi müze haline getiriyorlar. Biz de elimizdeki eşyaları onlara teslim ettik. Evi müze yapmak Barış’ın önceden beri istediği bir şeydi zaten. Bu arada Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk’e teşekkürlerimi iletiyorum. Çünkü Halk Bankası bu teklifi Kültür Bakanlığı, Valilik ve Büyükşehir’e de iletilmiş ama onlar reddetmiş. Şu da var ki, Doğukan ve Batıkan da bu işi bırakmayacak ve biz o evi geri alacağız.
* Başka ne gibi projeler var?
Her ölüm yıldönümünde anma şenlikleri olacak. Barış Manço vapuru her Şubat’ın ilk Pazar günü saat 11.00’de Moda İskelesi’nden hareket edecek. Ayrıca, hayatını film yapmak istiyoruz. Benim gönlümde yatan, Nasreddin Hoca gibi Barış Manço’nun da tarihe kalması. 100 yıl sonra bile “Barış Manço bir gün...” diye başlayan hikâyeler anlatılsın.
* Barış Manço’nun ruhu tam olarak ne zaman huzura erecek?
Moda’daki evimizi geri aldığımızda. Bir de oğullarının evlendiğini görmeyi çok istiyordu.
BATIKAN VE DOĞUKAN MANÇO: Bir bayrağı devraldık, bu şerefli ve ağır bir bayrak
* Babanızla ilgili ilk ne geliyor aklınıza?
Doğukan: Son zamanlarını hatırlıyorum. 17 yaşındaydım kaybettiğimde ve kolladığı bir çocuktan ziyade destekçi bir arkadaşı olmaya başlamıştım. Delikanlılık çağına adım atmış birisi olduğum için bana çok yoğunlaşmıştı, beni yetiştiriyordu. Bir yandan gitar dersleri veriyordu, gece beraber fotoğraf çekmeye çıkıyorduk...vb. Çünkü bana yatırım yapıyordu, beraber bir şeyler yapacaktık.
* Sizi nasıl severdi?
Batıkan: İkimize de “hafız” derdi. Adam olacak çocukta da görüldüğü gibi çocuğa çocuk gibi davranmazdı. Daha çok coğrafya ve tarih içerikli sohbetler yapardık.
* Hayali neydi sizinle ilgili?
Doğukan: Biz bir ekip olacaktık ve Manço misyonu devam edecekti ki edecek. Şu an yaşıyor olsaydı, biz onun elinden tutuyor olurduk.... Babam, TV müzik, belgesel çekerek çok fazla insana ulaşmaya çalışıyordu. O kadar çok dala ayrılmıştı ki, güvenebileceği kişiler olmalıydı yanında. Türk insanının daha iyi yetişmesi için çok fedakârlık ediyordu, bizden de fedakârlık etmeye başlamıştı. Ailesinden birilerini yanına alıp, birlikte daha çok vakit geçirecektik ve onun üzerinden yük alacaktık.
* Şu an askerdesiniz. Ne yapacaksınız askerden dönünce?
Doğukan: Eylül ayında Batıkan’la beraber bir TV programı yapacağız. Babamın yaptığı “Adam Olacak Çocuk” programı vardı hani, biz de adam olmuş çocukları yapacağız. Kendi dalında bir yere gelmiş gençlerin hikâyelerini anlatacağız. Programın bir bölümünde de babam gibi gezip, onun gittiği yerler şimdi ne oldu acaba diye mizahi bir bölüm yapacağız.
* Batıkan Bey, siz de babanızın konser hayalini gerçekleştirmek adına tekrar piyanoya başlamışsınız.
Batıkan: İlkokulda piyanoya başlamıştım, sonra babamın vefatıyla ara verdim. Şimdi yeniden başladım çünkü bir hedefim var. Babam cumhuriyetin 100’üncü yılında yani 2023’te senfoni orkestrasıyla Japonya’da büyük bir konser vermek istiyordu. 2023 yılına dek piyanoda çok iyi olup o konseri ben yapacağım; hem Japonya’da hem burada.
* Niye saç ve sakalınızı uzattınız?
Batıkan: 2 yıldır böyleyim. Barış Manço sevgisi gün geçtikçe daha da kalbime yerleşti ve zaman içinde ona ne kadar özendiğimi fark ettim. Bu taklit değil, onun tarzı ve imajını çok sindirdim içime. Sonra da kıyamadım kesmeye. Böyle babama daha yakın hissediyorum.
Depresyondaydık, acımızı dindiremediğimiz için Amerika’ya gittik
* Amerika’ya niçin gitmiştiniz ve döneli ne kadar oldu?
Doğukan: Babamızın ölümü herkes gibi bizi çok ağır etkiledi. Ama bizim farkımız vardı, biz babamızın acısını dindiremedik. Çünkü bizimle birlikte milyonlarca insan çok üzüldü ve biz bu insanları teselli etmeye başladık. Yolda bir teyze döndürüp sarılıyor ve ağlıyordu. Bu sefer biz: “Üzülme teyze, ölümlü dünya” diye teselli ediyorduk. 2 yıl boyunca o acıyı dindiremedik ve depresyona girdik, günde 17 saat uyuyordum. Annem bizim ruh hastası olmamızdan korktu ve yurt dışına gönderdi. Orada yeniden okula başladık. Ben mimarlığa başladım ama bırakıp şehir bölge planlamayı bitirdim. Babamla benim kaderim çok benzer. O da mimarlığa başlamış ama grafikerliği bitirmiş. Şimdi de onun gittiği yaşta askerlik yapıyorum.
* Babanızın vefatı tüm hayat çizginizi değiştirdi yani?
Doğukan: Tabii ki de. Ölümünün ardından geçen 2 yılda haksız yere maddi manevi çok problemler yaşadık. Annemin üzerine ve bizim üzerimize çok geldiler. Ben de kızdım ve küskün şekilde gittim Amerika’ya. Düşünsenize, üstüme hiçbir şey alamıyordum, ne bir banka hesabı ne bir araba.
* Hâlâ var mı kızgınlık?
Doğukan: Şu saatten sonra bir şey değiştirmeyeceğini biliyorum ama tabii ki de var. Kaybettiğim maddi hiçbir şeye gereğinden fazla üzülmem. Fakat çok manevi değer kaybettim. Bunların telafisini kimse yapamaz. Benim babamın evi gitti, antika arabaları gitti, piyanosunu evden çıkardılar sonra geri soktular. Bunların olmaması gerekiyordu. Ama oldu ve bitti. Ben bugün bunları konuşmam bile artık, çünkü aştık. Ancak böyle bir değere yapılan davranışı affedemiyorum açıkçası. Ama yepyeni bir sayfa açtım ve bu sayfada eski karalamalardan hiçbirinin karşıma çıkmasına müsaade etmeyeceğim.
Babamı özleyince kıyafetlerini kokluyorum
* Babanızı özlediğinizde ne yapıyorsunuz?
Doğukan: Öldüğü gün üzerinde olan kıyafetlerini katlıyorum. Kendi nefesimi veriyorum, ısınıyor ve sonra onu içime çekiyorum. Bir de programlarının kamera arkası görüntülerini izlerim ve bangır bangır şarkılarını çalarım.
* Batıkan’ın bu hali özleminizi artırıyor mu?
Doğukan: Ben Batıkan’ın şu halini de babama benzetiyorum, kendim bıyık bırakınca kendimi de benzetiyorum. Hatta küçükken annemin göz kalemiyle bıyık yapardım kendime. Bir ara saçım bıyığım Batıkan gibi uzundu ama kestim. Çünkü bıyık bıraktığımda insanlar hayalet görmüşe benziyordu. Şimdi sadece babam için arkada bir kuyruk bırakıyor ve örüyorum.
* Barış Manço’nun oğlu olmak ne demektir?
Doğukan: Bir bayrağı taşımaktır. Bu bayrak ağır bir bayrak, çok büyük değerlere ve isme sahip, şeref dolu bir bayrak.
Batıkan: Çok önemli bir bayrağı taşımak. “Babam yaşasaydı ne olurdu” diyorum bazen. Ama şarkıları yol gösteriyor bana. Şarkılarını dinleyince babamın karakterini daha iyi anladım. O sözler kesinlikle boşa söylenmiş sözler değil, orada Barış Manço felsefesi yatıyor.
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
(
